Vel

"Ametystowa otchłań, kolosalny purpurowy gazowy gigant, okryty płaszczami fioletowych chmór. Jego królewska postać zdradza gargantuiczna wielkość, która przekracza zmysłowe pojmowanie zwykłych śmiertelników. Niewyobrażalne burze, wiją się po jego powierzchni w chaotycznym tańcu zmiennych kształtów i kolorów."

- Sylwalyn Shimmar, nadworna astromantka sanadorskiego dworu

Gazowy Vel góruje swą masą i objętością nad pozostałymi planetami układu Solum. Nie posiada on stałej powierzchni, a znaczącą część jego gargantuicznej masy stanowią lotne gazy. Niektórzy uczeni postulują istnienie skalistego jądra głęboko pod mglistą kurtyną olbrzyma. Vel posiada dwa księżyce - Zanę i Drosa, które okrążają go w niekończącym się astralnym tańcu. Prócz nich olbrzyma okrąża wiele drobniejszych asteroid i skalnych okruchów, jednak przez wzgląd na brak wystarczającego zainteresowania społeczności naukowej Iredoru, na ten moment nie istnieje żaden katalog, który by je opisywał.

Vel jest drugim po Oberonie najjaśniejszym obiektem na nocnym niebie Arde, odbijającym duże ilości słonecznego światła. Jego najbardziej charakterystyczną cechą jest jego kolor. Wierzchnią warstwę gazowego giganta pokrywają gęste, nieprzeniknione chmury, których pasma układają się równolegle do równika planety, tworząc różnobarwne wstęgi o odcieniach purpury i fioletu, widziane nawet z astronomicznych odległości. Wnętrzem atmosfery olbrzyma rządzą niewyobrażalne potężne i dzikie wichry, gnające z prędkościami setek kilometrów na godzinę. Złowrogie wyładowania rozbłyskują raz za razem pod gęstą kopułą ametystowych obłoków, nadając planecie złowrogą aurę. Wielkie masy gazów składające się na cielsko tego giganta, wytwarzają w jego wnętrzu ogromne ciśnienie, utrudniając tym samym astralnym projekcją dotarcie do jego głębszych warstw. Dlatego, na ten moment udało się zbadać jedynie górne, bliższe “powierzchni” obszary tego tajemniczego kolosa.

Schemat budowy gazowego Vela.

Mimo potężnej grawitacji, porywistych wiatrów i szybko rosnącego ciśnienia, dzięki dużej ilości światła i obecności kryształów lodu, w atmosferze Vela zdołało wykształcić się życie o dość osobliwych kształtach i rozmiarach. Prócz drobnych przypominających plankton żyjątek, wynoszonych z głębszych warstw olbrzyma z pomocą konwekcji, pośród fioletowych obłoków odkryto także, wielkie przypominające wieloryby zwierzęta, które lewitując z pomocą gorących prądów, żywią się owym „nie do końca planktonem”. Uczeni zwykli zwać te istoty Velesami, na cześć ich rodzimej planety. Największy z zaobserwowanych dotąd osobników tego gatunku miał około 35 metrów długości i bez problemu byłby w stanie połknąć wóz razem z końmi. Mimo ogromnych rozmiarów ich cielsk, zakłada się, że ich wnętrza w dużej mierze wypełniają obszerne kieszenie lotnych gazów, pozwalające bestią na swobodne unoszenie w wysokich partiach atmosfery olbrzyma. Na dzień dzisiejszy trudno jest oszacować inteligencje tych istot, które choć wydają się być samotnikami, od czasu do czasu grupują się w większe stada w celu socjalizacji, a może nawet wymiany doświadczeń.

Szkic dorosłego velesa

Średni promień orbity
150 mln km
Obwód
150 000 km
Okres obiegu
870 dni
Okres obrotu
18 godzin

Rodzaj

Planet

Znajduje się w

Układ Solum

Uwzględnione Lokalizacje

• Dros