Zera
Zera
Mental characteristics
Personal history
Urodziła się w Ardenti, niewielkiej osadzie na południowo-wschodnim krańcu Gór Ardeep, która oprócz wieży czarodzieja i mrocznych plotek niczym się nie wyróżniała od innych okolicznych osad. Była trzecim dzieckiem Zenona, elfiego wojownika i instruktora, oraz Veronic'i tieflińskiej farmerki wywodzącej się z długiego rodu tieflingów w Ardenti. Jej dzieciństwo było żywe i sielankowe, otoczone licznym rodzeństwem, bo aż sześcioma braćmi i siostrami. Nawet niektórzy rówieśnicy dołączali do zabaw z nią, mimo że niektórzy obrzucali ją błotem, kamieniami i wyzywali od diabłów i demonów. Czasem próbowała się skonfrontować z tymi dzieciakami, jednak wszyscy nagle podwijali ogony i uciekali, nic dziwnego gdyż łuski na jej ciele dość dobrze ją chroniły, a możliwość nasłania na kogoś swojego cienia budziła ogólną grozę wśród dzieci. Gdy tylko podrosła zaczęła pomagać rodzicom w gospodarstwie. Najczęściej pomagała ojcu, który twierdził że dziewczyna ma talent do nauki i nauczania innych.
Życie płynęło jej spokojnie. W pewnym momencie jej starsze rodzeństwo wspólnie opuściło wioskę by wyruszyć w świat i spróbować rozwinąć skrzydła. Niewiele ponad dwa lata później jej wioskę zaatakowała horda demonów. Piekło tamtego ataku Zera usilnie wypiera z pamięci. Jedyne co pamięta że udało jej się przetrwać, przez przypadek, przeoczenie. Kiedy okryta cieniem i ukryta w lesie czekała aż wszystko się skończy.
Po tym jak jej wioska została zniszczona w ataku demonów ze Zerą jako jedynym pozostałym przy życiu, oszabrowała więżę okolicznego maga która mimo tego, że nie zawierała wielu zaklęć pozwoliła jej zacząć drogę jako maga. Podczas prób przeżycia podróży do większej osady starała się rozszyfrować zaklęcia znajdujące się w księdze, pierwszymi które zdołała w pełni pojąć były proste zaklęcia magii śmierci, mimo tego że nie była z nimi zaznajomiona wcześniej już po pierwszym użyciu czuła jakby używanie tej właśnie dziedziny magii było jej powołaniem. Z pomocą tych paru zaklęć zdołała dotrzeć do większej osady - Plantis. Po drodze starła się i zabiła kilka wygłodniałych wilków, co dało jej początkową praktykę w magii. Jednak pobyt w Plantis nie trwał długo w jego stronę znowu zbliżało się spaczenie demonów i mroczne hordy. Zera nie chcąc znowu przezywać horroru udała się do większego, bezpieczniejszego miasta. W podróży u nikała traktu i walczyła o jedzenie z dzikimi zwierzętami. To właśnie w trakcie tej drogi zrozumiała kolejne zaklęcia i przy ich pomocy stworzyła kilka ożywionych wilczych szkieletów, które znacznie ułatwiały jej drogę.
Gdy dotarła do miasta Secomber, usłyszała od lokalnych mieszkańców o ambitnej demonolożce w Waterdeep. Znalazła też ślad że jej rodzeństwo które wyjechało te lata temu, również może tam być. Więc razem z wilkami udała się do nadmorskiej metropolii. Wędrowała na ukos przez Las Ardeep, niszcząc niewielkie grupki demonów, do czego przydały jej się ożywione wilki. Jednocześnie po jednym ze starć ożywiła nienaturalnie dużego Wilkora, z którym najbardziej się związała i nawet go nazwała: Ossis. Coraz bardziej poznawała po drodze magię aż dotarła do potężnych kamiennych murów Waterdeep. Wewnątrz miasta udało jej się odnaleźć nie tylko swoją siostrę Lily, która prowadziłą lokalny pub, ale i brata który odnalazł swoje powołanie w straży miejskiej. Dzięki ich pomocy, namierzyła dawną współpracowniczkę Isy, zakonnicę imieniem Gil, i dzięki niej dotarła w końcu do swojej przyszłej nauczycielki. Isa widząc potencjał w tieflindżce, i rozumiejąc trudy przez które musiała przejść, zwłaszcza teraz gdy z niepowodzeniem zakończyła poszukiwania siostry swojej narzeczonej. Isa otwarcie powitała Zerę i rozpoczęła jej naukę. Przekazywała nie tylko wiedzę magiczną, ale również wiedzę o demonach, ich przywoływaniu, kontrolowaniu i badaniu. Isa była wymagająca, choć ciepła i przyjazna, bardzo mocno stawiała nacisk na dyscyplinę w kontaktach z demonami. Dzięki niej Zera weszła na wyższy stopień wtajemniczenia w magię. Cały czas w trakcie nauki udawała się za miast o by odbudowywać i wzmacniać swoją kontrolę nad watahą nieumarłych wilków i Ossisem.
Zera razem z Isą i jej żoną Ari wypadały po za miasto polować na demony, niszczyć niewielkie odziały wrogów. Zera dalej wykorzystywała to jako trening. Jednak po prawie dwóch latach treningu przed Zerą stanął poważny test. Razem z isą udały się na zalesione Wzgórza Elfów, z dala od miasta, gdzie Isa przyzwała potężnego demona. Był on wielkości dużej kamienicy, ociekający ogniem niczym płonący wilkołak z krwią jak rozgotowane żelazo i parującą magmą ociekającą z czarnych kłów. Zera miała go pokonać sama, by udowodnić że pojęła wszystko czego Isa chciała ją nauczyć. Walka była trudna, długa, ale Zera ostatecznie wyszła zwycięsko. Jednak w walce straciła wszystkie swoje wilki w tym Ossisa. Z tym ostatnim jednak się nie pogodziła i wykorzystała część magmy i krwi demona by wskrzesić, wzmocnić i ustabilizować nieumarłego wilkora, nie jako sługę, a jako swoje zwierzątko i towarzysza. Tak zakończyła terminowanie u Isy, jednak dalej z nią współpracowała i się od niej uczyła, jako przyjaciółka. Wspólnie z Isą, Ari i swoim bratem Adrianem udali się też do wielkiej bitwy przeciwko chaosowi w dolinie rzeki Delimbyir. A potem w ich życiu nastał czas spokoju, choć trudny jak widmo głodu wpłynęło na miasto.
Zera dalej szukała sposobu na naukę. Razem z Isą stwierdziły że najlepszym sposobem dla niej było by znaleźć jakiś poszukiwaczy przygód, którzy by jej pomogli się rozwinąć w podróży po świecie. Jak na zawołanie wtedy przebudził się Kistarianth - prastary Dracolisz z dawnych czasów waterdeep. Zera przez swoją naturę najpierw zajęła się pomocą poszkodowanym, wiec nie znalazła sposobu by dołączyć do drużyny która ruszyła tropem smoka. Jednak w pewnym momencie Isa, oddała jej swoje zaproszenie na bal u Jawnej Lady na którym mogła się owa ekipa pojawić.
Życie płynęło jej spokojnie. W pewnym momencie jej starsze rodzeństwo wspólnie opuściło wioskę by wyruszyć w świat i spróbować rozwinąć skrzydła. Niewiele ponad dwa lata później jej wioskę zaatakowała horda demonów. Piekło tamtego ataku Zera usilnie wypiera z pamięci. Jedyne co pamięta że udało jej się przetrwać, przez przypadek, przeoczenie. Kiedy okryta cieniem i ukryta w lesie czekała aż wszystko się skończy.
Po tym jak jej wioska została zniszczona w ataku demonów ze Zerą jako jedynym pozostałym przy życiu, oszabrowała więżę okolicznego maga która mimo tego, że nie zawierała wielu zaklęć pozwoliła jej zacząć drogę jako maga. Podczas prób przeżycia podróży do większej osady starała się rozszyfrować zaklęcia znajdujące się w księdze, pierwszymi które zdołała w pełni pojąć były proste zaklęcia magii śmierci, mimo tego że nie była z nimi zaznajomiona wcześniej już po pierwszym użyciu czuła jakby używanie tej właśnie dziedziny magii było jej powołaniem. Z pomocą tych paru zaklęć zdołała dotrzeć do większej osady - Plantis. Po drodze starła się i zabiła kilka wygłodniałych wilków, co dało jej początkową praktykę w magii. Jednak pobyt w Plantis nie trwał długo w jego stronę znowu zbliżało się spaczenie demonów i mroczne hordy. Zera nie chcąc znowu przezywać horroru udała się do większego, bezpieczniejszego miasta. W podróży u nikała traktu i walczyła o jedzenie z dzikimi zwierzętami. To właśnie w trakcie tej drogi zrozumiała kolejne zaklęcia i przy ich pomocy stworzyła kilka ożywionych wilczych szkieletów, które znacznie ułatwiały jej drogę.
Gdy dotarła do miasta Secomber, usłyszała od lokalnych mieszkańców o ambitnej demonolożce w Waterdeep. Znalazła też ślad że jej rodzeństwo które wyjechało te lata temu, również może tam być. Więc razem z wilkami udała się do nadmorskiej metropolii. Wędrowała na ukos przez Las Ardeep, niszcząc niewielkie grupki demonów, do czego przydały jej się ożywione wilki. Jednocześnie po jednym ze starć ożywiła nienaturalnie dużego Wilkora, z którym najbardziej się związała i nawet go nazwała: Ossis. Coraz bardziej poznawała po drodze magię aż dotarła do potężnych kamiennych murów Waterdeep. Wewnątrz miasta udało jej się odnaleźć nie tylko swoją siostrę Lily, która prowadziłą lokalny pub, ale i brata który odnalazł swoje powołanie w straży miejskiej. Dzięki ich pomocy, namierzyła dawną współpracowniczkę Isy, zakonnicę imieniem Gil, i dzięki niej dotarła w końcu do swojej przyszłej nauczycielki. Isa widząc potencjał w tieflindżce, i rozumiejąc trudy przez które musiała przejść, zwłaszcza teraz gdy z niepowodzeniem zakończyła poszukiwania siostry swojej narzeczonej. Isa otwarcie powitała Zerę i rozpoczęła jej naukę. Przekazywała nie tylko wiedzę magiczną, ale również wiedzę o demonach, ich przywoływaniu, kontrolowaniu i badaniu. Isa była wymagająca, choć ciepła i przyjazna, bardzo mocno stawiała nacisk na dyscyplinę w kontaktach z demonami. Dzięki niej Zera weszła na wyższy stopień wtajemniczenia w magię. Cały czas w trakcie nauki udawała się za miast o by odbudowywać i wzmacniać swoją kontrolę nad watahą nieumarłych wilków i Ossisem.
Zera razem z Isą i jej żoną Ari wypadały po za miasto polować na demony, niszczyć niewielkie odziały wrogów. Zera dalej wykorzystywała to jako trening. Jednak po prawie dwóch latach treningu przed Zerą stanął poważny test. Razem z isą udały się na zalesione Wzgórza Elfów, z dala od miasta, gdzie Isa przyzwała potężnego demona. Był on wielkości dużej kamienicy, ociekający ogniem niczym płonący wilkołak z krwią jak rozgotowane żelazo i parującą magmą ociekającą z czarnych kłów. Zera miała go pokonać sama, by udowodnić że pojęła wszystko czego Isa chciała ją nauczyć. Walka była trudna, długa, ale Zera ostatecznie wyszła zwycięsko. Jednak w walce straciła wszystkie swoje wilki w tym Ossisa. Z tym ostatnim jednak się nie pogodziła i wykorzystała część magmy i krwi demona by wskrzesić, wzmocnić i ustabilizować nieumarłego wilkora, nie jako sługę, a jako swoje zwierzątko i towarzysza. Tak zakończyła terminowanie u Isy, jednak dalej z nią współpracowała i się od niej uczyła, jako przyjaciółka. Wspólnie z Isą, Ari i swoim bratem Adrianem udali się też do wielkiej bitwy przeciwko chaosowi w dolinie rzeki Delimbyir. A potem w ich życiu nastał czas spokoju, choć trudny jak widmo głodu wpłynęło na miasto.
Zera dalej szukała sposobu na naukę. Razem z Isą stwierdziły że najlepszym sposobem dla niej było by znaleźć jakiś poszukiwaczy przygód, którzy by jej pomogli się rozwinąć w podróży po świecie. Jak na zawołanie wtedy przebudził się Kistarianth - prastary Dracolisz z dawnych czasów waterdeep. Zera przez swoją naturę najpierw zajęła się pomocą poszkodowanym, wiec nie znalazła sposobu by dołączyć do drużyny która ruszyła tropem smoka. Jednak w pewnym momencie Isa, oddała jej swoje zaproszenie na bal u Jawnej Lady na którym mogła się owa ekipa pojawić.
Relationships
Trivia
- Zawsze preferowała piękne twarze i nigdy nie miała problemu z niezwykłymi cechami, takimi jak jej cień czy łuski, osób które uważała za atrakcyjne.
- Jej ulubionym daniem jest biszkopt z mlecznym nadzieniem, który jej matka, a teraz ona przygotowują na obchody letniego przesilenia.
- Urodziny swoje, jak i swojego rodzeństwa, obchodzi w ten sam sposób. Spotykając się z całą rodziną, teraz tylko ocalałą częścią, i oddając się przyjemnościom które preferuje jubilat. Zera preferuje pobawić się jak za dzieciaka. Jej siostra Lily uwielbia chodzić do teatrów czy oglądać sztukmistrzów, a jej brat Adrian uwielbia polować.
- Jej wymarzony dom jest duży i otoczony kamieniami lub palisadą, by ona, jej rodzina i wszyscy jej przyjaciele mogli się w nim bezpiecznie schować i wspólnie żyć w bezpiecznym miejscu.
- Jako osoba wychowana w dużej zgranej rodzinie i starsza siostra dla czwórki rodzeństwa, zawsze preferowała demokratyczny wybór. Uważa że tak długo jak wszyscy głosujący są równi, tak długo małe są szanse by się przekradły złe pomysły i decyzje.
- U swoich towarzyszy najbardziej ceni otwartość i szczerość, jako że woli wiedzieć na czym stoi z osobami od których może zależeć jej życie, i oczywiście vice versa.
- Zawsze lubiła zimowe przymrozki. Jeżeli nie były zbyt srogie, były dla niej zawsze przyjemnym uczuciem. Uwielbia tez jak cichy i spokojny staje się wtedy las.
- Hmmm gdybym mogła prawdopodobnie wybrałabym życie jako członek githzerai lub kryształowych drakonów ze względu na to że uważam zdolności psioniczne za bardzo użyteczne a poza tym jako drakon mogłabym latać używając własnych mocy psionicznych to musi być niesamowite uczucie, jednakże nawet mimo tego że obie opcje są kuszące dalej jestem bardzo zadowolona z rasy z której się wywodzę więc myślę że nawet jeśli miałabym opcję zmienić swoją rasę magią to bym tego nie zrobiła jeśli oznaczało by to stratę mojego dziedzictwa jak mroczne by ono nie było.
- Widziałam kiedyś plemię druidów które jako tradycję miało rytuał przejścia polegający na tym że druidyczny nowicjusz na koniec szkolenia musiał w jakiś sposób przekonać drzewo by stało się biurkiem z użyciem zaklęć przyspieszających wzrost roślin i pozwalających na rozmowę z nimi, straszne marnotrastwo energii magicznej.
- Widziałam kiedyś plemię druidów które jako tradycję miało rytuał przejścia polegający na tym że druidyczny nowicjusz na koniec szkolenia musiał w jakiś sposób przekonać drzewo by stało się biurkiem z użyciem zaklęć przyspieszających wzrost roślin i pozwalających na rozmowę z nimi, straszne marnotrastwo energii magicznej.
- What is skeleton favorite instrument? Trombone? Nope bone ruttling drums. Start heavy rock music on said drums.
- Jeśli miałabym możliwość wysłała bym Ossisa i jakiegoś przyzwańca do pomocy osobie ukochanej a sama poszłabym uratować dzieci skoro będę miała w osobie więcej opcji i jest większa szansa że żadnym dzieciom nie stanie się krzywda. Jeśli nie miałabym tej opcji z ciężkim sercem poszłabym ratować dzieci bo szczerze nie sądzę że mogłabym ze sobą żyć gdybym je zostawiła i jeśli moja miłość jest jakkolwiek podobna do ukochanej którą sobie wyobrażam to wtedy też nie sądzę by ona była wstanie ze mną żyć jeśli bym je zostawiła.
- Moją ulubioną tradycją jest Festiwal zimowego przesilenia tydzień w którym cała rodzina zarówno bliska i daleka zbiera się na okres około tygodnia i razem świętuje szkoda tylko że teraz jest mniej osób do spotkania z rodziny podczas tej tradycji.
- Aranżacja małżeństwa brzmi dla mnie świetnie, niestety będę musiała zarówno z aranżacją jak i poszukiwaniem ukochanej poczekać aż sytuacja będzie bezpieczniejsza.
- Przed snem zawsze oddaję modlitwę do Bogów o to by moja zmarła rodzina była szczęśliwa w zaświatach oraz do Kereski i Mystry by pobłogosławiły mnie pomyślnością w moich badaniach po tychże modlitwach zawsze staram się kontynuować kompletowanie częściowych formuł zaklęć takich jak wish shapechange clone itp. które znalazłam w starych księgach.
- Krótko zanim wyruszyłam z ruin mojej wioski ale już po tym jak wykonałam pochówek dla mojej rodziny(tak nie jestem pewien czy powiedziałem ale zera pochowała rodzinę w okolicach zgliszczy ich dawnego domu), znalazłam w wieży maga księgę o paktach i próbowałam przyzwać diabły które zgodziły by się na pakt który przywrócił by moją rodzinę do życia, patrząc wstecz cieszę się że mi się nieudało, ostatecznie nie chciałabym by moje młodsze rodzeństwo spotkało coś złego bo nie rozumiałam jeszcze jak działają pakty w tamtym okresie i jeśli mam im dać szansę na dobre życie to sposób ich powrotu nie może zawierać takich zagrożeń.
- Uważam osobiście iż to powiedzenie było stworzone przez osobę która walczyła tylko z innymi rozumnymi istotami z poczuciem moralnym w czasie zagrożenia ze strony w bestii monstrów czy demonów "pióro" na nic się nie zda a i czyny "miecza" dodadzą większej otuchy nie walczącym, i zagrzeją do walki mocniej niż jakiekolwiek słowa.
- Nigdy nie stworze nieumarłego sługusa/kontrolowanego przeze mnie konstruktu z zwłok innej świadomej istoty.
- Są wspaniałym sposobem odprężania się i tworzenia kultury a dla mnie osobiście przypominają czasy festynu dożynkowego w mojej wiosce podczas lepszych czasów.
- Myślę że cenię sobie bardziej charakter partnera ostatecznie tylko on jest trwały a jako czarodziejka z mojej dziedziny mogę powiedzieć z pełnym przekonaniem że wytrzymuje dłużej niż wygląd.
- Jako iż nie jestem członkiem naszej drużyny nie wiem iż jest to poprawne lecz ze względu na moją poprzednią współprace uważam iż naszym najlepszym sojusznikiem jest Jawna Lady
- Republika jest dobrym sposobem rządzenia gdyż pozwala na bardziej dokładnie przemyślenie decyzji z różnych "kątów"
- Moim ulubionym kolorem zawsze były czarny niebieski i zielony choć nie jestem pewna co mnie w nich przyciąga
- Moje codzienne modlitwy są do Mielliki , Mystry i Kereski
Species
Ethnicity
Year of Birth
1426
28 Years old
Spouses
Siblings
Lily
(Siostra)
Children
Pronouns
Ona/Jej
Sex
Kobieta
Gender
Kobieta
Presentation
Kobieca
Eyes
Fioletowo-błękitne oczy
Hair
Długie, kruczoczarne włosy
Skin Tone/Pigmentation
Szarawa blada skóra
Height
1,9 m
Weight
50 kg
Aligned Organization
Ruled Locations
