051. 2023-07-07 Dawn's Undaunted
General Summary
De Giant Lizards kijken huiverig omhoog naar de zo vanuit het laatste stukje Underdark. Allowin laat ze kiezen om mee te gaan of terug te gaan naar Nagak 'Deepmoss' Arenkalo. Aangezien de zon wel ongemakkelijk is voor hun ogen, grijpen ze de mogelijkheid om terug de Underdark in te lopen.
Zodra ze uit beeld lopen begint langzaam het enorme mechanische bouwwerk zich te sluiten, zodat er van deze doorgang naar de Underdark niets meer zichtbaar is vanaf de oppervlakte. De groep stapt weer in de wagen en door het raam in het dak ziet Allowin dat ze richting het Zuidwesten trekken. De begroeiing om hen heen strookt niet met de richting die ze op zouden moeten gaan, voor zover Allowin het weet.
Wanneer het tijd is voor de nacht (Heerlijk, hier is weer een echte nacht!) besluiten ze om als Pineclimber, Oloth en Morrovion om beurten wacht te houden.
Relatief kort nadat het Oloth zijn beurt is en hij even om zich heen kijkt, ziet hij plots een enkele schitterende manestraal verderop. Hij maakt Morrovion wakker en vervolgens worden ook Pineclimber en Allowin wakker gemaakt.
Ze besluiten naar de manestraal toe te lopen. Foxilon slaapt rustig door en de wachten van Streth Bloodhide zitten ook wat te dommelen. Gaandeweg horen ze zachte, maar optimistisch en prettig klinkende harpmuziek. Wanneer ze ongeveer honderd meter van de lichte straal af zijn, kijkt Pineclimber omhoog en ziet daar 3 zilverkleurige draken in de boomtoppen. Ze staren hen -gelukkig niet driegend- aan.
Dan horen ze hun stemmen: "You may proceed!" en dat doen ze. Dan komen ze bij een open plek in het bos, die exact even groot is als de diameter van de manestraal. Middenin steekt een rots scheef op uit de grond. Eerst steken ze een hand de straal in en eromheen glinstert en glittert het als fijnzand. Dan stapt Pineclimber de cirkel van de straal in en begint te dansen, aangespoord door de harpmuziek en het glinsteren van het 'fijnzand' om haar heen. Ze loopt met haar hand glijdend over de steen rond de steen. Dan ziet ze plots vrolijk en vriendelijk ogende Drow meedansen. Ze dansen van de buitenkant van de cirkel tot de binnenkant, waarna 1 ervan de scheefstaande steen oprent en het visioen verdwijnt.
Morrovion roept dan vrij walgend: "Drow, bah!" en spuugt op de grond, waarbij de cirkel nog lichter oplicht bij het woord "Drow". Dan Volgen ook Allowin en Morrvion haar de cirkel in, waar Allowin bovenop de steen een perfecte voetafdruk ontdekt van een humanoid. Ze mee beginnen te dansen en Allowin uiteindelijk, net als de Drow de steen oprent. Dan gebeurt het snel: de drie draken vliegen in duikvlucht naar beneden. 1 ervan grijpt Allowin voor hij de grond raakt en ook Morrovion en Pineclimber worden opgepakt en cirkelend naar boven gevlogen. Hoog de lucht in geklommen treffen ze daar een vrouwelijke Drow, met lang zilverachtig haar, die een beeldschone dans doet met 2 zwaarden.
"Het is goed jullie te zien! Jullie hebben mijn Kampioen geassisteerd, daarvoor wil ik jullie graag persoonlijk bedanken," spreekt Eilistraee, "wanneer jullie weer teruggaan naar de Underdark en het tegen de Demon Lords op gaan nemen, kunnen jullie rekenen op mijn steun.'
"Until we meet again!"
Waarna de draken hen weer terug naar de grond brengen, waar het licht van de manestraal dan verdwijnt. De helden voelen zich fit en sterk na het verblijf in de maanstraal en ze vertrekken in de ochtend verder naar Silverymoon. Na nog enkele dagen reizen doemt de stad voor hen op: "Het is een prachtige elegante stad waar de gebouwen een symbiose vormen elven-, humanarchitectuur en de natuur zelf. De hoge brug over de rivier als dé eyecatcher. Echter ook de witte torens en andere gebouwen zijn een lust voor het oog. Niet voor niets wordt deze stad wel 'the gem of the North'. genoemd.
Ze worden bij de poort aangesproken door wachters in schitterende armors. Het zijn de Knights in Silver.
Wanneer ze binnen worden gelaten, nemen ze afscheid van Streth Bloodhide. Hij biedt hen aan dat ze hen altijd in kunnen huren: de Zhentarim. Ze zijn herkenbaar aan het logo van een gevleugelde slang.
Ze besluiten de Dancing Goat op te zoeken; wellicht de bekendste herberg van Silverymoon. Deze is te vinden rechts net na de Moonbridge. Eenmaal bij de brug aangekomen aarzelt Pineclimber niet en duwt Allowin het water in. Vastbesloten als ze is om hem te leren zwemmen. Allowin zinkt echter als een baksteen. Pineclimber grijpt 'm dan en sleurt hem tot net boven het water, non-stop schreeuwend: "spartelen, gebruik je benen, spartelen!" Morrovion rolt inmiddels over de grond van het lachen als de woedende Allowin nog half in het water gehangen wordt door de goedbedoelend schreeuwende Pineclimber.
Eenmaal uit het water getild belooft Pineclimber Allowin niet weer zoiets aan te doen. Morrovion spreekt samen met een omstander een spreuk uit om Allowin weer schoon en droog te maken. Daarna trekken ze door naar de Dancing Goat.
Wanneer ze binnenkomen ruiken ze de heerlijke geur van lekker eten vermengd met gezelligheid. Achter de bar staat een vrolijk ogende Gnome, die zich voorstelt als Bingle. Ze bestellen 3 Bingle's Brews en 3 keer Gnome's Suprise. En alles smaakt ze heerlijk. Allowin blijft nog wel een tijdje boos op Pineclimber en slaat de biertjes af, maar langzamerhand lijkt iedereen van binnen weer te genieten van het zijn in een herberg boven de grond.
Tijdens de reis heeft Morrvovion beloofd volledige openheid te geven over zijn verleden, voor zover hij het zelf weet.
Hij vertelt ze:
De volgende dag gaan ze naar de Tempel van Ilmater, waar ze na een wandeling ontvangen worden door een oude monnik. De tempel staat in schril contrast met de prachtige tempels geweid aan andere Goden. Het is een oud gebouw met nauwelijks versieringen. Alles straalt uit dat het enkel functioneel moet zijn.
"Zoek je hulp? Of kom je om hulp te bieden?"
"Ik zoek hulp," zegt Morrovion en hij verteld over zijn jeugd en stelt de vragen die hij gisteravond ook met Allowin en Pineclimber heeft besproken.
De oude man vertrekt door een grijs gordijn naar achteren en komt ruim 15 minuten later terug met een boek: 'Unresolved prophecies & unsolved mysteries.
"Alles komt overeen... behalve de tijdsgeest. Het lijkt het verhaal 'The Bearer of Wounds Eternal'.
Een volgeling van Ilmater probeert na haar dood nog steeds een deel van zijn pijn weg te nemen. Dit was ongeveer honderd jaar geleden. Er werd een graf leeggehaald, ook 100 jaar geleden. En het graf blijft open. Zelfs als het de ene dag dichtgegooid wordt, ligt het de volgende dag weer volledig open.
De oude man geeft aan: "Het enige dat ik voor je kan doen, is kijken of ik een voorspelling kan doen. Werp daarvoor deze drie 'bones'."
Morrovion gooit de botten en de monnik spreekt: "Op een plek ten Oosten van Waterdeep, op een plek in een bos wat ooit een ruïne was, daar zul je antwoorden vinden."
Wanneer ze daarna van de Tempel van Ilmater naar de Vault of Sages lopen, vertelt Pineclimber over een visioen bij de Rauvin River, toen enorme inktvis tentakels haar raakten: Twee enorme torens in een woeste oceaan.
Bij de Vault of Sages aangekomen blijkt er een enorme wachtrij, moet er specifiek aangegeven wat er gezocht wordt of moeten er cursussen gevolgd worden om binnen te komen. Allemaal geen goede opties voor Morrovion. In overleg met de andere gaat hij later proberen vermomd (magisch) om binnen te komen, door zich voor te doen als een 'vaste klant'.
Dan lopen ze naar de Birches en Baths, waar ze heerlijk in het water ontspannen als er een Silver Knight langskomt met een uitnodiging voor 'a feast in your honor'.
Zodra ze uit beeld lopen begint langzaam het enorme mechanische bouwwerk zich te sluiten, zodat er van deze doorgang naar de Underdark niets meer zichtbaar is vanaf de oppervlakte. De groep stapt weer in de wagen en door het raam in het dak ziet Allowin dat ze richting het Zuidwesten trekken. De begroeiing om hen heen strookt niet met de richting die ze op zouden moeten gaan, voor zover Allowin het weet.
Wanneer het tijd is voor de nacht (Heerlijk, hier is weer een echte nacht!) besluiten ze om als Pineclimber, Oloth en Morrovion om beurten wacht te houden.
Relatief kort nadat het Oloth zijn beurt is en hij even om zich heen kijkt, ziet hij plots een enkele schitterende manestraal verderop. Hij maakt Morrovion wakker en vervolgens worden ook Pineclimber en Allowin wakker gemaakt.
Ze besluiten naar de manestraal toe te lopen. Foxilon slaapt rustig door en de wachten van Streth Bloodhide zitten ook wat te dommelen. Gaandeweg horen ze zachte, maar optimistisch en prettig klinkende harpmuziek. Wanneer ze ongeveer honderd meter van de lichte straal af zijn, kijkt Pineclimber omhoog en ziet daar 3 zilverkleurige draken in de boomtoppen. Ze staren hen -gelukkig niet driegend- aan.
Dan horen ze hun stemmen: "You may proceed!" en dat doen ze. Dan komen ze bij een open plek in het bos, die exact even groot is als de diameter van de manestraal. Middenin steekt een rots scheef op uit de grond. Eerst steken ze een hand de straal in en eromheen glinstert en glittert het als fijnzand. Dan stapt Pineclimber de cirkel van de straal in en begint te dansen, aangespoord door de harpmuziek en het glinsteren van het 'fijnzand' om haar heen. Ze loopt met haar hand glijdend over de steen rond de steen. Dan ziet ze plots vrolijk en vriendelijk ogende Drow meedansen. Ze dansen van de buitenkant van de cirkel tot de binnenkant, waarna 1 ervan de scheefstaande steen oprent en het visioen verdwijnt.
Morrovion roept dan vrij walgend: "Drow, bah!" en spuugt op de grond, waarbij de cirkel nog lichter oplicht bij het woord "Drow". Dan Volgen ook Allowin en Morrvion haar de cirkel in, waar Allowin bovenop de steen een perfecte voetafdruk ontdekt van een humanoid. Ze mee beginnen te dansen en Allowin uiteindelijk, net als de Drow de steen oprent. Dan gebeurt het snel: de drie draken vliegen in duikvlucht naar beneden. 1 ervan grijpt Allowin voor hij de grond raakt en ook Morrovion en Pineclimber worden opgepakt en cirkelend naar boven gevlogen. Hoog de lucht in geklommen treffen ze daar een vrouwelijke Drow, met lang zilverachtig haar, die een beeldschone dans doet met 2 zwaarden.
"Het is goed jullie te zien! Jullie hebben mijn Kampioen geassisteerd, daarvoor wil ik jullie graag persoonlijk bedanken," spreekt Eilistraee, "wanneer jullie weer teruggaan naar de Underdark en het tegen de Demon Lords op gaan nemen, kunnen jullie rekenen op mijn steun.'
"Until we meet again!"
Waarna de draken hen weer terug naar de grond brengen, waar het licht van de manestraal dan verdwijnt. De helden voelen zich fit en sterk na het verblijf in de maanstraal en ze vertrekken in de ochtend verder naar Silverymoon. Na nog enkele dagen reizen doemt de stad voor hen op: "Het is een prachtige elegante stad waar de gebouwen een symbiose vormen elven-, humanarchitectuur en de natuur zelf. De hoge brug over de rivier als dé eyecatcher. Echter ook de witte torens en andere gebouwen zijn een lust voor het oog. Niet voor niets wordt deze stad wel 'the gem of the North'. genoemd.
Ze worden bij de poort aangesproken door wachters in schitterende armors. Het zijn de Knights in Silver.
Wanneer ze binnen worden gelaten, nemen ze afscheid van Streth Bloodhide. Hij biedt hen aan dat ze hen altijd in kunnen huren: de Zhentarim. Ze zijn herkenbaar aan het logo van een gevleugelde slang.
Ze besluiten de Dancing Goat op te zoeken; wellicht de bekendste herberg van Silverymoon. Deze is te vinden rechts net na de Moonbridge. Eenmaal bij de brug aangekomen aarzelt Pineclimber niet en duwt Allowin het water in. Vastbesloten als ze is om hem te leren zwemmen. Allowin zinkt echter als een baksteen. Pineclimber grijpt 'm dan en sleurt hem tot net boven het water, non-stop schreeuwend: "spartelen, gebruik je benen, spartelen!" Morrovion rolt inmiddels over de grond van het lachen als de woedende Allowin nog half in het water gehangen wordt door de goedbedoelend schreeuwende Pineclimber.
Eenmaal uit het water getild belooft Pineclimber Allowin niet weer zoiets aan te doen. Morrovion spreekt samen met een omstander een spreuk uit om Allowin weer schoon en droog te maken. Daarna trekken ze door naar de Dancing Goat.
Wanneer ze binnenkomen ruiken ze de heerlijke geur van lekker eten vermengd met gezelligheid. Achter de bar staat een vrolijk ogende Gnome, die zich voorstelt als Bingle. Ze bestellen 3 Bingle's Brews en 3 keer Gnome's Suprise. En alles smaakt ze heerlijk. Allowin blijft nog wel een tijdje boos op Pineclimber en slaat de biertjes af, maar langzamerhand lijkt iedereen van binnen weer te genieten van het zijn in een herberg boven de grond.
Tijdens de reis heeft Morrvovion beloofd volledige openheid te geven over zijn verleden, voor zover hij het zelf weet.
Hij vertelt ze:
- Over zijn adoptie-moeder: Dinilla, dat zij niet wist dat hij tiefling was, en dat ze met hem naar de Monastery of the Yellow Rose is gevlucht om hem te beschermen tegen de treiterijen en pesterijen van anderen. Zij heeft die vlucht uiteindelijk niet overleeft.
- Over zijn echte moeder Mara. Dat zij waarschijnlijk vermoord is bij een ritueel in de bergen bij Valls door zijn echte vader: Bronn. Dat hij haar graf in Neverwinter heeft opgezocht, maar die leeg aantrof. Dat er daar een link leek te zijn met de volgelingen van Ilmater.
- Over Bronn, wie is hij? Wat is hij? Wat wil hij? Wat is zijn 'duivelse' plan (met Morrovion)?
- Over de Slakkenhertog, wie is hij? Wat is zijn rol in het geheel?
- Over de spookachtige verschijning in Lyrabar die Morrovion een deel van zijn magische krachten heeft gegeven. Die voor het geven van antwoorden over bovenstaande zaken drie gruwelijke eisen stelde aan Morrovion: 1 leven nemen, 1 leven geven en 1 leven verliezen. Wie is hij en wat wil hij van Morrovion en waarom?
- Over de strijd tussen goed en kwaad, die hij in zichzelf voelt woeden.
- Over Oloth, dat Morrovion meer controle heeft over zijn 'duistere kant' sinds hij er is.
Morrovion is uitgeput na het gesprek, maar Allowin waardeert het zo dat hij de twee Hellfire daggers teruggeeft. En de Decanter of Endless water. Ook ruilen ze van laarzen. Morrovion krijgt de Boots of False Tracks en Allowin de Boots of Speed. Vervolgens gaan ze slapen.
De volgende dag gaan ze naar de Tempel van Ilmater, waar ze na een wandeling ontvangen worden door een oude monnik. De tempel staat in schril contrast met de prachtige tempels geweid aan andere Goden. Het is een oud gebouw met nauwelijks versieringen. Alles straalt uit dat het enkel functioneel moet zijn.
"Zoek je hulp? Of kom je om hulp te bieden?"
"Ik zoek hulp," zegt Morrovion en hij verteld over zijn jeugd en stelt de vragen die hij gisteravond ook met Allowin en Pineclimber heeft besproken.
De oude man vertrekt door een grijs gordijn naar achteren en komt ruim 15 minuten later terug met een boek: 'Unresolved prophecies & unsolved mysteries.
"Alles komt overeen... behalve de tijdsgeest. Het lijkt het verhaal 'The Bearer of Wounds Eternal'.
Een volgeling van Ilmater probeert na haar dood nog steeds een deel van zijn pijn weg te nemen. Dit was ongeveer honderd jaar geleden. Er werd een graf leeggehaald, ook 100 jaar geleden. En het graf blijft open. Zelfs als het de ene dag dichtgegooid wordt, ligt het de volgende dag weer volledig open.
De oude man geeft aan: "Het enige dat ik voor je kan doen, is kijken of ik een voorspelling kan doen. Werp daarvoor deze drie 'bones'."
Morrovion gooit de botten en de monnik spreekt: "Op een plek ten Oosten van Waterdeep, op een plek in een bos wat ooit een ruïne was, daar zul je antwoorden vinden."
Wanneer ze daarna van de Tempel van Ilmater naar de Vault of Sages lopen, vertelt Pineclimber over een visioen bij de Rauvin River, toen enorme inktvis tentakels haar raakten: Twee enorme torens in een woeste oceaan.
Bij de Vault of Sages aangekomen blijkt er een enorme wachtrij, moet er specifiek aangegeven wat er gezocht wordt of moeten er cursussen gevolgd worden om binnen te komen. Allemaal geen goede opties voor Morrovion. In overleg met de andere gaat hij later proberen vermomd (magisch) om binnen te komen, door zich voor te doen als een 'vaste klant'.
Dan lopen ze naar de Birches en Baths, waar ze heerlijk in het water ontspannen als er een Silver Knight langskomt met een uitnodiging voor 'a feast in your honor'.
To Allowin, Morrovion and Pineclimber, seekers of sunlight above, conquerors of the dark below and, as such, now known as Dawn's Undaunted by those who watch the World.
You have been summoned to a feast in your honor, under the next moon, in the high palace, on behalf of the Lady Alustriel Silverhand, she who is High Mage of Silverymoon once more.
Report Date
08 Jul 2023
Primary Location
Related Characters