Dom Pogrzebowy w Wolnym Mieście Hershire
Wygląd i odczucia zmysłowe
Dom Pogrzebowy znajduje się w północno-wschodniej części miasta, przy ulicy Cechowej, nieopodal Placu Cechowego. Od wschodu otaczają go zabudowania mieszkalne, od zachodu ulica Cechowa, a od północy i południa drzewa i krzaki, tworzące niewielki skwer. Posesja ogrodzona jest niewielkim, drewnianym płotem pomalowanym na fioletowo.
Na zakład pogrzebowy składają się dwa budynki: jeden kamienny od frontu posesji, a drugi drewniany znajdujący się z tyłu. Pierwszy budynek jest piętrowy. Jego ściany wzniesiono z ciemnego kamienia, a dach pokryto gontem. Do drzwi frontowych budynku prowadzi żwirowa ścieżka, otoczona dobrze utrzymanym trawnikiem i kwietnikiem. Przed samym wejściem, w podcieniu, znajdują się dwie drewniane, pomalowane na fioletowo ławeczki, dla tych klientów, którzy muszą zebrać się w sobie, aby przekroczyć drzwi niezbyt dobrze kojarzącego się budynku.
Po przekroczeniu drzwi wchodzi się do sali wystawowej, w której można wybrać elementy towarzyszące ceremonii pogrzebowej (trumny, tabliczki, przystrój powozu itp.). W głębi tego pomieszczenia znajdują się drzwi prowadzące do krótkiego korytarza. Po jego lewej stronie znajduje się małe biuro, a po prawej sala wyciszenia, w której umieszczono kapliczki oraz wygodne siedziska, aby uszanować żałobę i ukoić, czasem bardzo skołatane, nerwy klientów. Na końcu korytarza widać kolejne drzwi, które prowadzą na klatkę schodową. Schody w dół prowadzą do głębokiej piwnicy, gdzie mieści się prosektorium wraz ze całym niezbędnym wyposażeniem. Ten, kto tam zejdzie, dostrzeże stół do przygotowywania ciała na ceremonię, regały z ingrediencjami potrzebnymi do tej procedury, a także wnęki wyłożone lodem, w których przechowuje się ciała, które mają być pochowane później. Natomiast schody na górę wiodą do pomieszczeń mieszkalnych właściciela zakładu i jego rodziny.
W sali wystawowej i sali wyciszenia czuć zapach kadzideł, natomiast w piwnicy dominuje nieprzyjemna woń ziół, maści i innych składników potrzebnych do przygotowania ciał.
Z kolei drugi budynek, znajdujący się na zapleczu zakładu, to drewniana konstrukcja, w zasadzie duża szopa, w której przechowywane są drewniane, sukienne i kamienne materiały potrzebne do wykonania zamówień klientów. Jest tam też warsztat, w którym wykonuje się trumny, tabliczki i inne ozdoby potrzebne podczas ceremonii pogrzebowej. W tym budynku dominuje zapach trocin, kurzu i drewna.
Na zakład pogrzebowy składają się dwa budynki: jeden kamienny od frontu posesji, a drugi drewniany znajdujący się z tyłu. Pierwszy budynek jest piętrowy. Jego ściany wzniesiono z ciemnego kamienia, a dach pokryto gontem. Do drzwi frontowych budynku prowadzi żwirowa ścieżka, otoczona dobrze utrzymanym trawnikiem i kwietnikiem. Przed samym wejściem, w podcieniu, znajdują się dwie drewniane, pomalowane na fioletowo ławeczki, dla tych klientów, którzy muszą zebrać się w sobie, aby przekroczyć drzwi niezbyt dobrze kojarzącego się budynku.
Po przekroczeniu drzwi wchodzi się do sali wystawowej, w której można wybrać elementy towarzyszące ceremonii pogrzebowej (trumny, tabliczki, przystrój powozu itp.). W głębi tego pomieszczenia znajdują się drzwi prowadzące do krótkiego korytarza. Po jego lewej stronie znajduje się małe biuro, a po prawej sala wyciszenia, w której umieszczono kapliczki oraz wygodne siedziska, aby uszanować żałobę i ukoić, czasem bardzo skołatane, nerwy klientów. Na końcu korytarza widać kolejne drzwi, które prowadzą na klatkę schodową. Schody w dół prowadzą do głębokiej piwnicy, gdzie mieści się prosektorium wraz ze całym niezbędnym wyposażeniem. Ten, kto tam zejdzie, dostrzeże stół do przygotowywania ciała na ceremonię, regały z ingrediencjami potrzebnymi do tej procedury, a także wnęki wyłożone lodem, w których przechowuje się ciała, które mają być pochowane później. Natomiast schody na górę wiodą do pomieszczeń mieszkalnych właściciela zakładu i jego rodziny.
W sali wystawowej i sali wyciszenia czuć zapach kadzideł, natomiast w piwnicy dominuje nieprzyjemna woń ziół, maści i innych składników potrzebnych do przygotowania ciał.
Z kolei drugi budynek, znajdujący się na zapleczu zakładu, to drewniana konstrukcja, w zasadzie duża szopa, w której przechowywane są drewniane, sukienne i kamienne materiały potrzebne do wykonania zamówień klientów. Jest tam też warsztat, w którym wykonuje się trumny, tabliczki i inne ozdoby potrzebne podczas ceremonii pogrzebowej. W tym budynku dominuje zapach trocin, kurzu i drewna.
Mieszkańcy
Właścicielem zakładu jest starszy niziołek, Thilo Bolen, któremu w prowadzeniu zakładu pomaga czeladnik oraz czterech pomocników, pełniących także rolę woźniców, cieśli oraz niosących trumnę. Zakład otwarty jest dla interesantów od południa do zachodu słońca. Każdy mieszkaniec jednak wie, że przy odrobinie determinacji ze strony klienta, właściciel lub pracownicy otworzą drzwi nawet z samego rana.
Właściciel
Organizacja nadrzędna
Znajdujące się tu postaci
Remove these ads. Join the Worldbuilders Guild
Komentarze