Kult Przymierza Kniei
Przymierze Kniei to duchowa tradycja wyznawana przez ludy elfów z Avelonu, ściśle związana z naturą, harmonią i cyklem życia. Jest to panteon boskich istot, które uosabiają różne aspekty przyrody, sztuki, magii oraz duchowego rozwoju. Bóstwa Przymierza postrzegane są jako opiekunowie lasów, strumieni, dzikiej przyrody i elfickich społeczności, prowadzący swych wyznawców ku doskonałości w sztuce, rzemiośle i magii.
Religia ta opiera się na idei równowagi między cywilizacją a dziką naturą, ucząc szacunku wobec wszystkich żywych istot oraz dążenia do harmonii zarówno w życiu codziennym, jak i w relacjach z otaczającym światem. Wyznawcy Przymierza Kniei wierzą, że każdy elf jest częścią większej, naturalnej symfonii, a ich życie powinno być poświęcone ochronie świata i jego piękna.
Kult ten ma silnie zdecentralizowaną strukturę, a jego kapłani pełnią rolę przewodników duchowych i strażników przyrody. Świątynie Przymierza Kniei przybierają formę naturalnych sanktuariów, ukrytych pośród starożytnych gajów i świętych lasów, gdzie odprawiane są ceremonie ku czci bóstw, przepełnione pieśniami, tańcem i ofiarami składanymi w duchu wdzięczności dla natury.
Najwyższym bóstwem Przymierza Kniei jest Elfi Pan. Uosabia on piękno, mądrość i nieskończoną kreatywność elfiego ludu. Postrzegany jako pierwszy spośród bogów, to on miał tchnąć życie w elfią rasę i nauczyć ją sztuki, magii oraz harmonii z naturą. W elfickich mitach przedstawiany jest jako istota o nieziemskim wdzięku i majestacie, będąca zarówno wojownikiem, jak i artystą. Wierni czczą go jako opiekuna wolności, doskonałości i nieustannego rozwoju, wierząc, że jego boska ręka kieruje ich ku ścieżce duchowego doskonalenia.
Kapłani Elfiego Pana często pełnią funkcję doradców, nauczycieli i artystów, szerząc jego nauki poprzez sztukę, poezję oraz magię. Jego symbolem jest stylizowany księżyc i łuk, które odzwierciedlają zarówno elegancję, jak i zdolność do obrony wszystkiego, co piękne i wartościowe. Świątynie poświęcone Elfiemu Panu są miejscami harmonii, gdzie nauka i twórczość przeplatają się z duchową medytacją i refleksją nad pięknem istnienia.
