Anakis
Królowa Włamywaczy
Anakis to znana w półświatku włamywaczka, obierająca za cel najlepiej strzeżone skarbce Iredoru. Chociaż woli pozostawać w cieniu, jej wyjątkowe umiejętności sprawiły, że w niektórych zakątkach kontynentu zaczęły powstawać bajki i pieśni na temat jej najryzykowniejszych dokonań. Dziewczyna zazwyczaj pracuje solo, choć zdarzały się przypadki gdy kompletowała niewielką drużynę lokalnych specjalistów do wykonania jakiegoś niezwykle trudnego zadania. Podobno nie zatrzymuje łupów dla siebie, lecz spienięża je, a zdobyte kwoty wydaje na luksusowe przyjemności lub rozdaje potrzebującym. Jedno z powiedzonek, które często cytuje: “Po co oszczędzać pieniądze, skoro tak łatwo je zdobyć”, dobrze obrazuje jej podejście do życia. Mimo swojego egzotycznego wyglądu Anakis potrafi doskonale wtopić się w tłum, z łatwością wymanewrowując wszelkie pościgi i przy okazji mając z tego niezły ubaw.
Anakis jak na diabelstwo przystało może się pochwalić parą pokaźnych rogów, czarnych i wygiętych do tyłu, wystających spod równie ciemnych, pofalowanych włosów, sięgających jej aż do ramion. Delikatną twarz dziewczyny zdobi drobny nosek i para bystrych, fiołkowych oczu, których barwę dodatkowo podkreśla jasnoniebieski odcień jej skóry.
Diablica rzadko rozstaje się ze swoim zaczarowanym, skórzanym pancerzem, który dzięki swojej niezwykłej lekkości i doskonałemu dopasowaniu chroni złodziejkę przed atakami z zaskoczenia. Bezpalczaste rękawice odsłaniają szereg zaklętych pierścieni, mieniących się różnorakimi kolorami w świetle słonecznych promieni. Jej szyję ozdabia srebrny łańcuszek z którego zwisa niepozornie wyglądająca miedziana obrączka. Całość dopełnia długi zielony płaszcz, na krawędziach zdobiony tajemnymi runami, skrywający jej sylwetkę wraz z rzędem zabójczo wyglądających sztyletów przytroczonych do grubego, skórzanego pasa.
Ruchy Anakis są lekkie i miarowe, jak u skradającego się w ciemnościach kota. Promieniujący od niej wdzięk, usypia czujność i odwraca uwagę od drobnych gestów wskazujących jej nieustanną gotowość do walki lub ucieczki. Dlatego też od czasu do czasu, jakiś niedoświadczony rzezimieszek próbuje swojego szczęścia z królową włamywaczy, kończąc w rynsztoku z poderżniętym gardłem.
Przeszłość
Gdy Anakis była jeszcze małą dziewczynką, jej rodzice w obawie przed diabelską krwią płynącą w jej żyłach wyprowadzili ją w głąb dzikiego lasu, by tam dokonała swego żywota. Spędziła tam kilkanaście dni żywiąc się jagodami i pijąc wodę z cudem odnalezionego potoku. Mimo wrodzonych umiejętności przetrwania z pewnością wkrótce padła by ofiarą jakiegoś dzikiego zwierzęcia, gdyby nie szczęśliwy zbieg okoliczności, który raz na zawsze odmienił jej życie. Pewnego razu przedzierając się przez gęste chaszcze, trafiła na niewielką polankę, na której przesiadywał właśnie tajemniczy jegomość. Sam wyglądał dość osobliwie, choć nie w ten sam sposób jak Anakis. Jego włosy o srebrnym, metalicznym kolorze i jasna skóra połyskiwały niczym blachy pancerza w świetle chylącego się ku zachodowi słońca. Mężczyzna miał oczy o barwie płynnego złota, które zdawały się przeszywać ją na wylot przenikliwym choć obojętnym spojrzeniem. Odczuwając lekki strach dziewczyna poprosiła mężczyznę o pomoc. W tym momencie uśmiechnął się szeroko, szerzej niż wydawało się to fizycznie możliwe, ukazując swoje bielutkie zęby. Mimo nienaturalnego wyglądu uśmiech ten wydał się Anakis niezwykle pokrzepiający i ciepły. Z jakiegoś niewiadomego powodu czuła niezrozumiałą więź z tym tajemniczym wędrowcem. Jegomość wstał, skłonił się lekko i przedstawił jako Valandras. Jednym klaśnięciem ręki sprawił, że w mgnieniu oka z polany w środku lasu przenieśli się do wnętrza luksusowej posiadłości. Mężczyzna nakarmił dziewczynę, dał jej świeże ubrania i ekwipunek mający ułatwić jej dalszą drogę. Gdy jednak nadszedł czas rozstania, dziewczyna nie chciała odejść. Chciała się uczyć. Chciała być silna i dumna jak ów tajemniczy podróżnik, który z taką łatwością ocalił jej życie. Mężczyzna jeszcze raz przeszył ją tym samym przenikliwym spojrzeniem i zgodził się na jej prośbę. Tak oto Anakis wyruszyła w podróż pełną cudów i dziwów z tajemniczym Valandrasem, stając się jego pomocniczką i przybraną córka.
