- Czyli o ludzkich, prawdziwych bogach i ich kultach w Aeronie oraz wymysłach religijnych innych ras -
Bogowie, jako pierwsza kreacja Przedwiecznego, są jednymi z najpotężniejszych istot w całym wszechświecie, choć ich moc, jak wspomniane zostało już wcześniej, jest ograniczana przez dwa podstawowe elementy - ilość i żarliwość ich wyznawców na ziemi oraz magia. Wypełnili oni znaczną część wszechświata swoimi własnymi kreacjami i stworzeniami. Przy Aeronie widnieją konstelacje przedstawiające m.in. atrybuty bogów. Stosunek samych bogów do ludzi jest dość dwuznaczny. Z jednej strony traktują oni swoje stworzenia jak własne dzieci i chcą im pomagać a z drugiej strony wiedzą, że ludzie mogą okazać się ich najlepszą bronią przeciwko magii.
Jak wspomniane zostało już wcześniej, bogowie są w stanie oddziaływać na życia śmiertelników jedynie, gdy są przez nich czczeni a ludzie składają do nich modlitwy. Im liczniejsze i bardziej żarliwe grono wyznawców, tym potężniejsi stają się sami bogowie. Wraz bowiem z rozwojem magii, ich siła przebicia względem świata zewnętrznego osłabła do tego stopnia, że nie są oni w stanie tworzyć nawet nowych gwiazd. Są więc niejako zależni od swoich dzieci.
Większość ludzi wyznaje wiarę w całą ósemkę boskiego panteonu, jednak na ogół czują silną więź lub najlepiej utożsamiają się z jednym z nich. Najbardziej popularnym określeniem powszechnych świątyń jest Kościół Ośmiu Gwiazd - nazwa ta często odnosi się też po prostu do społeczności. Mimo to, na przestrzeni lat powstało wiele “odłamów” Kościoła, wiele organizacji świątynnych i zakonów - to będzie jednak dokładniej rozpisane w rozdziale poświęconym organizacjom.
Oczywiście w zależności od państwa czy nawet regionu lub miejscowości, sposób oddawania czci bogom będzie się różnił. Niektóre społeczności i narody są też mniej religijne niż inne. W niektórych państwach, takich jak Caldaria, kościół związany jest bezpośrednio z państwem, jednak w Larii sytuacja maluje się już w zupełnie inny sposób.
Niektórzy ludzie porzucają też całkowicie wiarę w bogów - z wielu zresztą powodów. Jedni nie chcą respektować ich autorytetu i władzy, inni uważają niechęć bogów do magii za zwykłą ignorancję a jeszcze inni zwyczajnie nie wierzą w ich istnienie. Są to oczywiście rozmyślania nękające ludzi wykształconych. Przeciętny człowiek raczej nie poddaje w wątpliwość boskiej mocy.
Oficjalne stanowisko kościoła w sprawie magii jest dość jednoznaczne: powinna ona być zakazana i pochodzi z nieznanego, mrocznego źródła, najpewniej powiązanego z Otchłanią. Nie jest to jednak wystarczająco mocny argument dla przywódców państw, którzy nawet będąc blisko związanymi z kościołem, nie są w stanie zrezygnować z tak cennego nabytku, jakim są czarodzieje. Jest jednak organizacja kościelna, która wyjątkowo radykalnie osądza magię i tych, którzy z niej korzystają - Święta Inkwizycja. Nie jest ona powiązana z żadnym z państw, jednak ma swoje siedziby niemalże wszędzie. Jej wyroki w sprawie nielegalnego użytku magii są niezwykle surowe i błyskawiczne.
Bardzo powszechną formą ofiary wobec bogów jest po prostu ofiarowanie monet na rzecz świątyni. W zamian, kapłani danej świątyni obiecują poprosić bogów/boga o wstawiennictwo nad daną osobą.
W każdy kraju obowiązują też inne święta związane z bogami - często mające związek z aktualną konstelacją, porą siewu i żniw, kształtem księżyca itd.
Symbole, którymi przedstawia się bogów, różnią się w zależności od miejsca ich kultu. Np. Taragos może być symbolizowany jako kraken czy morska fala przez wyznawców, którzy mieszkają bliżej morza, albo za pomocą jeleniego poroża, jeśli ktoś mieszka w głębi lądu.
Ludzi z południowego kontynentu cechuje z reguły o wiele większe zdystansowanie do bogów i o wiele większa tolerancja względem innych ras i magii.
Dostęp do prawdziwej, boskiej mocy, która często nazywana jest mylnie magią, mają z reguły kapłani i najgorliwsi z wyznawców danego boga oraz, oczywiście, pretorianie. Jeśli oddanie i modlitwa jest wystarczająco szczera, istnieje szansa, że bogowie odpowiedzą swojemu dziecku, wzmacniając jego duszę, ciało i umysł oraz umożliwiając mu dokonywanie niesamowitych rzeczy, które faktycznie na pierwszy rzut oka mogą wyglądać jak magia.
- Religia u elfów -
Elfy nie wyznawały i dalej nie wyznają wiary w żadnych bogów. Ich prawdziwą świętością i w pewien sposób obiektem kultu, jest magia. Ta, która drzemie w nich samych oraz ta, która ich otacza. Zdarza się jednak czasem, że pewna społeczność elfów czci prawdziwą, fizyczną istotę o wielkiej mocy. U bladych elfów są to często smoki, u mrocznych elfów demony, elfów leśnych - drzewce a u elfów wyspiarskich - ogromne węże morskie. Nie jest to jednak powszechnie rozumiana religia a bardziej szacunek w stosunku do danego stworzenia.
Występują wśród nich również święta, świątynie itd. - jednak są one bardziej związane z magią i medytacją aniżeli bogami.
- Religia u krasnoludów -
Wśród długobrodych istnieje pewnego rodzaju rozdział. Jedna część uważa, że nie istnieją żadni bogowie a więc nie ma sensu tracić na nich czasu. Druga grupa jest zdania, że zawdzięczają swoje istnienie Athairowi (czyli Jaarnowi) i dlatego czczą jego oraz (choć w mniejszym już stopniu) resztę panteonu. Ta druga połowa stworzyła z tego powodu święta, budowała świątynie i ogólnie rzecz biorąc, sprawiła, że ich życie związało się w nieco sztuczny w zasadzie sposób z bogami. Ich modły padają bowiem na głuche uszy i nie przynoszą żadnego realnego skutku. Nawet Jaarn nie uznaje ich za swoje dzieci a jedynie kreacje - część świata martwego. Biedni długobrodzi nie zdają sobie jednak z tego sprawy.
- Religia u orków -
Religia praktykowana jest obecnie w zasadzie wyłącznie przez dzikich orków. Wśród owych nieokiełznanych i prymitywnych plemion uważa się, że bogami są ogromne potwory i bestie i że cały czas reinkarnują się w nowych ciałach. Sądzą, że bogowie wystawiają ich na ciągłe próby i dlatego właśnie polują na nawet najbardziej zabójcze z bestii. Według nich jest to najwyższa (i w zasadzie jedyna) forma okazania swojej wiary i szacunku wobec bogów - zabijając ich i czekając, aż odrodzą się w nowym ciele. Z reguły sądzą też, że zabijanie przedstawicieli innych ras również zadowala bogów, choć nie tak bardzo. Osobą odpowiedzialną w plemieniu za interpretowanie woli bogów i wskazywanie dotkniętych przez nich istot jest szaman.
- Religia u dimor -
Jest to w zasadzie dość prosta kwestia. “Cywilizowane” dimory z reguły albo nie wyznają wiary w nic, albo starają się odnaleźć w Kościele Ośmiu Gwiazd, jednak nie jest to najprostsze z zadań. Z kolei te, które poddają się swojej mrocznej stronie, często czczą demony. Ponadto, dimory same w sobie stają się czasem obiektami kultu - zazwyczaj ma to miejsce w zacofanych i oddalonych od cywilizacji społeczeństwach.