Świątynia Esmeraldy w Wolnym Mieście Hershire
Wygląd i odczucia zmysłowe
Świątynia znajduje się w północno-zachodniej części miasta, w samym centrum dzielnicy niziołków. Otoczona jest rozległym placem pokrytym ogrodem, który wiosną i jesienią wygląda szczególnie pięknie. Sam ogród otacza niewielki, drewniany parkan pomalowany na zielono.
Budynek świątyni rozplanowany jest na bazie kwadratu. Wzniesiono go z cegły, a pięć dachów świątyni pokrywa dachówka. Dookoła tego przybytku rozciąga się szeroki podcień, który daje wytchnienie w gorące lata i schronienie w deszczowe dni. Budowla wznosi się na dwadzieścia metrów i jest jednym z najwyższych budynków w mieście tak, jakby niziołki chciały w ten sposób pokazać, że chociaż są niewielkiego wzrostu, to potrafią wznosić wysokie budynki. W ścianach świątyni znajdują się duże okna z małymi, szklanymi witrażami.
Wewnątrz świątyni znajduje się rozległa i bardzo wysoka sala. W jej centrum ustawiono wysoką na 10 metrów drewnianą rzeźbę przedstawiającą niziołkę w zielonej sukni, ze złotymi włosami, na których znajduje się wianek z polnych kwiatów. W lewej ręce trzyma srebrną tacę, na której wyrzeźbiono chleb. W prawej dłoni ma kufel od piwa. Jej twarz zdobi szeroki, szczery uśmiech. Dookoła posągu znajdują się wyściełane kobiercami ławy. Pod ścianami pomieszczenia posadzono w donicach kwiaty, które kwitną cały rok.
Na wyższych kondygnacjach budynku, do których prowadzą kręcone schody w każdej z czterech wież, znajdują się pomieszczenia mieszkalne, kuchnia, refektarz i inne potrzebne kapłankom izby. W piwnicy jest rozległa spiżarnia i magazyn.
We wnętrzu świątyni panuje świetna akustyka, przez co zjawiskowo brzmi tutaj muzyka, którą można usłyszeć w Tygodniu Wypieków. W świątyni czuć też zapach kwiatów.
Budynek świątyni rozplanowany jest na bazie kwadratu. Wzniesiono go z cegły, a pięć dachów świątyni pokrywa dachówka. Dookoła tego przybytku rozciąga się szeroki podcień, który daje wytchnienie w gorące lata i schronienie w deszczowe dni. Budowla wznosi się na dwadzieścia metrów i jest jednym z najwyższych budynków w mieście tak, jakby niziołki chciały w ten sposób pokazać, że chociaż są niewielkiego wzrostu, to potrafią wznosić wysokie budynki. W ścianach świątyni znajdują się duże okna z małymi, szklanymi witrażami.
Wewnątrz świątyni znajduje się rozległa i bardzo wysoka sala. W jej centrum ustawiono wysoką na 10 metrów drewnianą rzeźbę przedstawiającą niziołkę w zielonej sukni, ze złotymi włosami, na których znajduje się wianek z polnych kwiatów. W lewej ręce trzyma srebrną tacę, na której wyrzeźbiono chleb. W prawej dłoni ma kufel od piwa. Jej twarz zdobi szeroki, szczery uśmiech. Dookoła posągu znajdują się wyściełane kobiercami ławy. Pod ścianami pomieszczenia posadzono w donicach kwiaty, które kwitną cały rok.
Na wyższych kondygnacjach budynku, do których prowadzą kręcone schody w każdej z czterech wież, znajdują się pomieszczenia mieszkalne, kuchnia, refektarz i inne potrzebne kapłankom izby. W piwnicy jest rozległa spiżarnia i magazyn.
We wnętrzu świątyni panuje świetna akustyka, przez co zjawiskowo brzmi tutaj muzyka, którą można usłyszeć w Tygodniu Wypieków. W świątyni czuć też zapach kwiatów.
Mieszkańcy
Na czele świątyni stoi starsza kapłanka, niziołka, Agnes Undrehill. Posługę pełni tu także jeszcze jedna kapłanka i trzy akolitki - każda z nich jest niziołką. Świątynia jest otwarta dla wiernych o poranku i o zmierzchu, ale rzadko kogo można w niej zastać, jeśli to nie jest akurat Tydzień Wypieków - niziołki bowiem wolą poranki spędzać w łóżkach a wieczory w karczmie. W ciągu dnia kapłanki można zastać w ogrodzie, swoich kwaterach lub w kuchni.
Właściciel
Organizacja nadrzędna
Znajdujące się tu postaci
Remove these ads. Join the Worldbuilders Guild
Komentarze