Łaźnie w Wolnym Mieście Hershire
Wygląd i odczucia zmysłowe
Łaźnie miejskie znajdują się w dzielnicy portowej miasta, niedaleko od Grzmiącej Rzeki. Otoczone są niską i dość lichą zabudową mieszkalną.
Sam budynek ma jedną kondygnację i został wzniesiony z kamienia. Front łaźni znajduje się przy ulicy Portowej. Drzwi prowadzą do rozległej sieni, pośrodku której znajduje się piec-koza ogrzewający to pomieszczenie. Pod ścianami postawiono półki i wieszaki, gdzie należy zostawić odzież i buty. Do dalszej części budynku wchodzi się bowiem jedynie z ręcznikiem. W sieni należy także jednemu z łaziebnych uiścić opłatę za skorzystanie z łaźni. Z sieni, przez drzwi na wprost drzwi wejściowych, przechodzi się do szerokiego, głównego korytarza, w którym jest troje drzwi. Te po lewej prowadzą do dość obszernego pomieszczenia, w którego centrum znajduje się basen o powierzchni około 15 metrów kwadratowych. W basenie za pomocą rur stale wymieniana jest woda, która pochodzi bezpośrednio z Grzmiącej Rzeki. Aby nie była zbyt zimna łaziebni od czasu do czasu dolewają do niej wodę z dużych miedzianych kadzi, w których woda podgrzewana jest na palenisku w rogu pomieszczenia. Do dyspozycji gości pozostawiono tutaj także mydło i szczotki.
Pomieszczenie po prawej stronie korytarza wejściowego prowadzi do kolejnego korytarza, od którego odchodzi kilka przesłoniętych kotarami pomieszczeń. W tych pomieszczeniach można skorzystać z usług balwierzy, którzy strzygą, czeszą, golą, masują, przystawiają pijawki i wykonują inne drobne zabiegi medyczne.
Trzecie drzwi korytarza głównego prowadzą na zewnątrz, na tyły budynku, gdzie praczki piorą ubrania na życzenie gości. Są one następnie suszone na drągach nad paleniskiem w basenowej części łaźni.
W łaźni jest ciepło i wilgotno. Słychać plusk wody oraz echa rozmów, odbijające się od ścian pomieszczenia. Pachnie tu mydłem i krochmalem.
Sam budynek ma jedną kondygnację i został wzniesiony z kamienia. Front łaźni znajduje się przy ulicy Portowej. Drzwi prowadzą do rozległej sieni, pośrodku której znajduje się piec-koza ogrzewający to pomieszczenie. Pod ścianami postawiono półki i wieszaki, gdzie należy zostawić odzież i buty. Do dalszej części budynku wchodzi się bowiem jedynie z ręcznikiem. W sieni należy także jednemu z łaziebnych uiścić opłatę za skorzystanie z łaźni. Z sieni, przez drzwi na wprost drzwi wejściowych, przechodzi się do szerokiego, głównego korytarza, w którym jest troje drzwi. Te po lewej prowadzą do dość obszernego pomieszczenia, w którego centrum znajduje się basen o powierzchni około 15 metrów kwadratowych. W basenie za pomocą rur stale wymieniana jest woda, która pochodzi bezpośrednio z Grzmiącej Rzeki. Aby nie była zbyt zimna łaziebni od czasu do czasu dolewają do niej wodę z dużych miedzianych kadzi, w których woda podgrzewana jest na palenisku w rogu pomieszczenia. Do dyspozycji gości pozostawiono tutaj także mydło i szczotki.
Pomieszczenie po prawej stronie korytarza wejściowego prowadzi do kolejnego korytarza, od którego odchodzi kilka przesłoniętych kotarami pomieszczeń. W tych pomieszczeniach można skorzystać z usług balwierzy, którzy strzygą, czeszą, golą, masują, przystawiają pijawki i wykonują inne drobne zabiegi medyczne.
Trzecie drzwi korytarza głównego prowadzą na zewnątrz, na tyły budynku, gdzie praczki piorą ubrania na życzenie gości. Są one następnie suszone na drągach nad paleniskiem w basenowej części łaźni.
W łaźni jest ciepło i wilgotno. Słychać plusk wody oraz echa rozmów, odbijające się od ścian pomieszczenia. Pachnie tu mydłem i krochmalem.
Mieszkańcy
Łaźnie otwarte są od południa do wieczora z tym, że wstęp do nich mają jedynie mężczyźni. Łaźniami, w imieniu władz miasta, zarządza starszy łaziebny, Miklasz Mladec. Podlega mu kilku łaziebnych, balwierzy i praczki. Szczególny tłok panuje tutaj wieczorem przed ostatnim dniem tygodnia, aby dobrze wyglądać w nadchodzący dzień świąteczny.
Organizacja nadrzędna
Znajdujące się tu postaci
Remove these ads. Join the Worldbuilders Guild
Komentarze