Vondar Hakirr
Vondar Hakirr to rubaszny, kochający złoto, klejnoty i dobrą zabawę krasnolud, kapitan podniebnego okrętu Nanta. Choć pochodzi z krasnoludzkiego klanu mieszkającego na Ostrzu Dignath, już w młodości porzucił rzemieślniczy fach na rzecz awanturniczego stylu życia. Od zawsze marzył o żegludze po niebiosach, dlatego przez lata służył na wielu okrętach, często pod komendą podejrzanych kapitanów i przemytników. Podczas jednej z wypraw cała jego załoga wpadła w ręce agentów Wielkiego Szejka i została zesłana na Idyllę. Tam Vondar został zapędzony do pracy w kopalniach, gdzie poznał swojego przyszłego wspólnika Qirena - elfa, z którym początkowo łączyło go niewiele poza wspólnym losem. Z czasem jednak zawiązała się między nimi prawdziwa przyjaźń, a po kilku latach ciężkiej pracy i skrupulatnych przygotowań udało im się odzyskać wolność. Vondar zdołał nawet wykraść z Idylli dwie pokaźne garści drogocennych kamieni, dzięki którym zlecił budowę własnego statku na Krańcu. Od tego czasu Vondar, wraz ze swoją zaprawioną w bojach załogą i wiernym Qirenem, przemierzył cały Błękit Alfara wzdłuż i wszerz. Był w miejscach znanych jedynie z legend, stawił czoła przerażającym bestiom, przetrwał atak smoka, a nawet na krótką chwilę podróżował u boku legendarnych Leśnych Cieni.
Vondar nosi długie, kasztanowe włosy i gęstą brodę udekorowaną pokaźnymi, zakręconymi wąsiskami. Jego rumianą twarz, zdobi wielki, bulwiasty nos oraz para bystrych, szmaragdowych oczu emanujących sprytem i inteligencją. Jak przystało na krasnoluda, Vondar jest masywnie zbudowany, a jego potężne mięśnie idą w parze z niemałym piwnym brzuszyskiem. Miłość do bogactw przejawia się w jego wyrazistym stylu ubioru. Liczne złote pierścienie zdobią jego warkocze i brodę, z kapitańskiego płaszcza wysypują się monety, a szyja i palce lśnią od amuletów, sygnetów i pierścionków. Jego znakami rozpoznawczymi są ogromny kordelas oraz piracka czapa, które nadają mu wygląd zaprawionego wilka powietrznego, nieznającego strachu i śmiejącego się śmierci prosto w twarz.
