Armyrr

History

Pewnego razu, gdy samotny rybak postanowił wypłynąć łódką w morze po zachodzie słońca, zagubił się we mgle. Nie mogąc znaleźć drogi do domu, poczuł jak fale zaczynają rzucać jego łódką a z jednej strony dobiega do niego szept. Tak zimny i dziwny, że jego włosy stanęły dęba, ale był to jedyny sygnał jakiegokolwiek kierunku więc ruszył tam. Niedługo potem, znalazł się w jaskini wydrążonej przez morze. Na jej ścianach cienie tańczyły opętańczo, tak jakby światło jego lampy dało im nowe życie. Szepty stały się głośniejsze a cała jaskinia zdawała się pulsować tętnem tak głośnym, że rybak zemdlał. Budząc się rano, zauważył że jest na plaży nie znanej jeszcze wyspy a ceną za to odkrycie był jego słuch. Od tego momentu, wyspa ta zwie się Armyrr, Głuche Miejsce.
Armyrr jest wyspą owianą wieloma tajemnicami i dziwnymi zjawiskami. Liczne wzgórza i doliny kreują tutaj istny naturalny labirynt, którego nawigowanie jest ciężkie dla każdego kto nie zna tych terenów. Jednak w całym tym zagrożeniu, kryje się wiele skarbów. Złoża residuum, kruszce kamieni szlachetnych, ale przede wszystkim: zioła. Coś w tutejszej ziemi powoduje wzrost cudownych roślin i korzeni, których nie spotyka się nigdzie indziej. Dlatego na Armyrr często można zobaczyć druidów, magów czy zielarzy, zbierających składniki dla swoich mikstur i lekarstw. Sama wyspa najwięcej swojego pożywienia pozyskuje z rybactwa, które wydaje się być drugą naturą dla tutejszych. Wszędzie można uświadczyć sieci rybackie, wędki i włócznie. Kobiety noszą ozdoby z rybich łusek a mężczyźni wkomponowują rybie ości do swoich narzędzi. W jednej z rzek, zwanej złotą, można uświadczyć rzadkiego Złotego Pstrąga którego łuski są częstym składnikiem mikstur i pieknej biżuterii.
Sama wyspa jak i jego mieszkańcy, a zwłaszcza klan Stein, owiani są złą reputacją i trzyma się ich na odległość ręki. Sami mieszkańcy powiedzą, że to zazdrość o ich bogactwa, jednak inni powiedzą, że jest to strach i podejrzliwość. Otóż sami Stein nie wyznają Asów jak reszta wysp, ich religia wydaje się być zlepkiem rytuałów o których wszyscy zapomnieli. Ich usta wypowiadają imiona bogów zapomnianych przez czas i mówi się, że odprawiają dziwne rytuały w odizolowanych częściach wyspy.
Obecnym Jarlem wyspy jest Thrain Stein, zwany również Ślepym. Tytuł ten jednak nie bierze się z braku jednego oka a bardziej z jego zachowania, otóż mówi się że Thrain często wpada w dziwne transy. W trakcie rozmowy potrafi zaprzestać jakichkolwiek czynności i zacząć mamrotać do siebie i błądzić po pokoju nie zważając na wszystko dookoła niego. Niektórzy mówią, że miewa wizje przyszłości a jeszcze inni, że kompletnie postradał zmysły. Jest jednak osobą przebiegłą i mądrą, uznawaną za pobłogosławioną przez samego Lokiego.

Points of interest

JOKULSDALR
Focze kły są największą wioską rybacką na terenie Armyrr, znaną ze swoich częstych polowań na foki i morsy. Wyrobi z ich kości i skóry są wysokiej jakości, mięso które pozyskują z tego żywi tutejszą ludność czasami bardziej niż połowy na zwykłe ryby. Mówi się, że mieszkańcy Jokulsdalr mieszkają więcej swojego życia na swoich łódkach rybackich niż na lądzie. Stając się bardziej rybami niż ludźmi, co potwierdza tylko fakty że to właśnie w tym miejscu zwykle zaczyna się ich rytuał przejścia w dorosłość polegający na przepłynięciu wyspy wpław.

HOFSA
Zwane Fosą, a mieścina znajduje się na sporej wielkości klifie i dużo z jego budynków znajduje się w nim. Otóż, gdy pierwsi osadnicy się tutaj znaleźli, odkryli wiele wydrążonych tuneli wewnątrz klifu. Na tyle stabilnych i szerokich, że zaczęli budować niewielkie izby wewnątrz tych tuneli. Teraz jego całość to labirynty, które nawet dla mieszkańców mogą być skomplikowane. Większość izb wychodzi po jednej stronie klifu, dając widok na nieskończone morze i dając ich mieszkańcom przydomek mewy. Mieszkanie w takim miejscu ma swoje plusy w łatwym ogrzaniu całości tuneli ze względu na ruchy powietrza i gorące źródła wodne płynące pod wyspą. Z samych ścian zbiera się sól, której złoża tutaj są liczne.

KOLLSVIK
Nikt nie wie, dlaczego to miasto zostało wybudowane w tym miejscu. Dalego od jakichkolwiek łowisk rybnych, podejrzewa się, że było to po to by obserwować kopalnie kruszców które dawno temu się wyczerpały. Jednak ci uważniejsi już dawno zauważyli, że żadnych kopali w okolicy nigdy nie było. Znajdując się w środku lasku i na jednym ze wzgórz, miasto bierze swoją nazwę ze świstu który od czasu do czasu nawiedza okolice. Mówione jest, że jest to sam Loki nawołujący swojego syna Fenrira, jednak jeszcze inni mówią że jest to zwykła uroda terenu. Liczne kamienne zbocza i doliny powodujące wiatr do przybierania tego dziwnego wydźwięku. Znajduje się tutaj również rodzinna hala Stein, silnie strzeżona i nikt nie może zjawić się tutaj bez zaproszenia kogoś z głównej rodziny. Za samym tym domostwem znajduje się również kawałek terenu, który jest zabroniony dla kogokolwiek kto nie jest z rodziny, nawet dla Jarla.

Tourism

Szepcząca Jaskinia
Pod Jokulsdalr znajduje się ogromna ilość jaskiń i wodnych tuneli, wśród nich jest jaskinia która uznawana jest za tą w której odważny rybak stracił swój słuch. Sama jaskinia nie jest imponująca, wielka z paroma wodnymi tunelami prowadzącymi do innych jaskiń. Jednak jej wyjątkowość bierze się z szeptów które bez przerwy krążą pomiędzy ścianami tego miejsca. Czasami głośniejsze bądź słabsze, jednak zawsze słyszalne i przerażające. Ich natura jest tajemnicą i każdy ma swoją teorię, jednak nikt o zdrowych zmysłach nie jest w stanie spędzić tam więcej niż parę minut.

Kamienny Krąg
Nikt nie wie kto go wybudował ani jak, jednak jest tutaj od zarania jakichkolwiek osad na tej wyspie. Wykonany całkowicie z kamiennych bloków, krąg znajduje się w środku jednej z dolin a dookoła niego rośnie rzadko spotykany czerwony grzyb Amanity. Często uczęszczają to miejsce druidzi, odprawiający swoje rytuały i wierząc, że krąg znajduje się nad wyjątkowo silnym miejscu mocy gdzie siły natury są najsilniejsze.

Kruczarnia
 Na obrzeżach Kollsvik znajduje się największa na wyspach, szkola kruków. Tutaj te ptaki są rozmnażane i trenowane jako ptaki pocztowe na terenach wysp, jakość ich wyszkolenia tworzy z nich wartościowy nabytek dla Avalończyków i jeden z głównych środków komunikacji między wyspami.