Historia Domeny Adanosa

Na początku, kiedy nie było niczego, pojawił się Innos, a jego blask oświetlił ziemię. Innos stworzył życie i dał człowiekowi słońce oraz ogień. Następnie podzielił się na dwoje, dając w ten sposób początek Beliarowi. Beliar stworzył noc i w ten sposób człowiek mógł nareszcie żyć. Innos podzielił się po raz wtóry i tak powstał Adanos, który dał człowiekowi pomysłowość i mądrość. Adanos objął opiekę nad ziemią i nad człowiekiem, czyniąc ją za pozwoleniem Innosa swoją własną.

Rhobar urodził się jako pierwszy syn siostrzeńca Wielkiego Jarla Bjora z Klanu Ognia. Jego ojciec, Bandar, był uważany za wielkiego wojownika.

Z błogosławieństwem Kościoła Innosa, Rhobar I Święty zakłada królestwo Myrtany po pokonaniu orków i zjednoczeniu ludu pod swoim sztandarem. W Vengardzie, podczas koronacji w wielkiej świątyni Innosa, otrzymuje starożytny amulet Oko Innosa, które wyróżnia go jako jednego z wybrańców boga.

Król Rhobar I Święty umiera zimą, osłabiony i wycieńczony ranami odniesionymi w wojnie z Varantem. W chwili odejścia władcy królestwa salę wypełniło oślepiające światło, a samo ciało króla uniosło się i zatopiło w złotym blasku, zarazem znikając. Całe imperium pogrążone jest w żałobie. Kolejny władca Garon wstępuje na tron bez ceremonii i uroczystości. Przejmując po poprzednim władcy Oko Innosa, zostaje uznany za kolejnego Wybrańca Innosa. Na niebie Nieznanych Krain w oślepiającym błysku ognia ukazuje się kometa z dwoma ogonami. Na świat przychodzi syn wodza Bjorna Unberogena, Sigmar.

Sigmar zostaje koronowany na Imperatora przez Ar-Ulryka. Krasnoludzki Kowal Runiczny Alaric rozpoczyna pracę nad Runicznymi Kłami. Sigmar wypędza starożytny lud Norsmenów z brzegów Morza Szponów, a oni uciekają na północ. Ungolowie wypędzają ich dalej na północ, na tereny dzisiejszej Norski. Sigmar pomaga Ungolom w walce z Orkami z Gór Krańca Świata, a pokój między Imperium a Ungolami zostaje utrwalony po tym, jak walczyli razem w bitwie na Przełęczy Czarnego Ognia.

Po latach tworzenia i wspierania Imperium Sigmar opuszcza świat śmiertelników znikając na wschodzie. Powstaje system Książąt-Elektorów, którzy wybierają jednego spośród siebie na Imperatora. Pierwszym wybranym w ten sposób Imperatorem zostaje Siegrich.

Nie są znane dokonania bohaterów Królestwa Myrtany pochodzące z tego okresu. Wiadomo jedynie, że w tym okresie Nordmar uniezależnił się od władzy królewskiej i przywrócono w nim starożytne klany, a w Varancie wybuchła rebelia która doprowadziła do zamachu na gubernatora i odcięcia się pustynnej krainy od Królestwa Myrtany. Był to też czas w którym na świecie pojawiły się cztery świątynie Beliara, których wpływ z czasem coraz bardziej dawał się we znaki mieszkańcom Domeny Adanosa. Następuje epoka znana imperialnym historykom jako „Rajd na Granice”. To czas podbojów i dobrobytu w Nieznanych Krainach kiedy to Sigismund II stał się sławny jako "Zdobywca" po wstąpieniu na tron imperatora.

Po tym, jak Xardas otworzył cztery Świątynie Żywiołów na Khorinis i Tirith i ponownie odkrył moc magicznych run, wiedza o magii runicznej rozprzestrzeniła się na cały obszar językowy Myrtany i dalej, aż do zachodnich ziem Midlandu. Stara Magia jest w dużej mierze zastąpiona przez ludzi w wielu częściach północnego świata i jest używana tylko przez niezwykle potężnych i mądrych magów. Z biegiem lat wiele zaklęć runicznych zostało wynalezionych na nowo lub odkrytych na nowo, a liczba magów jest wyższa niż kiedykolwiek w historii.

Bezimienny bohater, król Myrtany, zbawca świata ludzi umiera w swojej królewskiej komnacie a jego ostatnie słowa głoszą "Pokochajcie Ich". Całe królestwo przybywa do Vengardu na jego pogrzeb, ceremonię w której jego ciało zostaje złożone do podziemnego grobowca na zamku, wraz z jego świętą zbroją i bronią. Starożytne Berło Varantu zostaje przekazane synowi Generała Lee - Garenowi - który to zostaje nowym Królem Myrtany.

W chwili kiedy Król Rhobar III oddał swój ostatni oddech Adanosowi, na zachodzie kontynentu można było usłyszeć ogromną eksplozję. Jedna z wielkich gór odgradzająca świat ludzi od Nieznanych Krain zamieniła się w piach, odsłaniając przejście na drugą stronę gór - Imperialną stronę Gór Krańca Świata.

Powstanie wielu narodów Starego Świata, początek długiej serii wojen, powolny rozpad Imperium. Zarazy i niepokoje społeczne uniemożliwiają dalsze zasiedlanie obszarów leśnych. Poszukiwacze przygód badają niezbadane dotąd rejony kontynentu, wypływając również w morze i eksplorując niedostępne dotąd wyspy. Kulturę Imperium zaczynają reprezentować kapłani Taala i Rhyi. Bogowie ci są wyznawani nad brzegami większych rzek, często w dawnych osadach elfów i krasnoludów.