Czym jest Magia

Czym jest Magia

"To właśnie Magia utrzymuje cywilzacje gdyby ona zniknęła cywilizacja by się rozpadła w niecały tydzień"

-Magister Magii Torermud na debacie o naturze Magii

Teoria

Gdybyśmy mieli określić w najprostszy sposób czym jest ta tajemnicza moc, najłatwiejszą odpowiedzią byłaby energia z innych planów egzystencji. Ta moc nie pochodzi z jednego konkretnego planu, ale ze wszystkich, które są w jakiś sposób połączone z naszym planem materialnym. Można więc zadać pytanie: ile planów jest połączonych z nami? Nikt nie zna odpowiedzi na to pytanie. Jedni twierdzą, że jest ich wiele, podając jakąś konkretną liczbę. Drudzy, twierdzą że jest ich nieskończenie wiele. Natura tych planów jest całkowicie odmienna od naszego. Jeden plan może być krzywym zwierciadłem naszego świata. Inny, krainą podporządkowaną całkowicie jakiejś sile, żywiołowi albo domenie bogów. Można stwierdzić, że każdy plan kieruje się innymi zasadami, często niepojętymi dla nas. Można by je określić wręcz mianem abstrakcyjnymi. Koneksje między światami mogą być nigdy nieodkryt, a moc z innych miejsc będzie powoli przenikać do naszego świata. Tej mocy nie da się zużyć ani zniszczyć, a gdy używamy magii, jedynie ją rozpraszamy. W każdym razie są to niewyczerpane zasoby mocy. Ta energia zbliża się do tego co najlepiej zna lub do czegoś co odpowiada jej planowi, np. energia z planu wody będzie lgnęła do skupisk wody. Jest to banalny przykład, ale dobrze oddaje istotę działania. Oczywiście są też bardziej abstrakcyjne przykłady np. energia z planu boga miłości będą powoli ciągnęły do miejsc, gdzie tej emocji jest najwięcej, czyli choćby do pary kochanków. Energia magiczna jest wszędzie i niemal zawsze można znaleźć moc z jakiegoś planu wokoło nas chyba że akurat jest jakaś wyjątkowa sytuacja. Energia magiczna nosi różne nazwy zależne od kultury czy nauki, a to tylko kilka przykładów: elementy planarne, mana, komórki mocy i wiele więcej określeń.

Praktyka

Jak to działa w praktyce? Żeby rzucić zaklęcie zazwyczaj trzeba użyć odpowiedniej formuły, która nada kształt zaklęciu. Formuły te zostały wykształcone na przestrzeni wielu milleniów przez śmiertelników jak i bogów. Formuła składa się z pięciu rzeczy jednak rzadko które zaklęcia wymagają wszystkich pięciu a w przypadku niektórych jednostek część formuł można niektóre w pełni pominąć. Pierwszym elementem jest wola bądź wiara w przypadku domen boskich. Jest to element niemal niezbędny we wszystkich zaklęciach i przez wolę rozumie się również zdyscyplinowanie oraz wyczucie. Osoba która nie opanuje się odpowiednio do zaklęć, dla niej za silnych, może zepsuć zaklęcie lub nawet oberwać rykoszetem. Dlatego właśnie nie można przeskoczyć tempa nauki, poznając każde zaklęcie, od najsłabszego do najmocniejszego.
Drugim elementem, istotnym dla czarodziejów, jest zrozumienie. Czarodziej nie działa instynktownie a z pełno świadomością tego co robi i co chce osiągnąć. Każde zaklęcie musi być zrozumiałe. Wymaga to znajomości wiedzy teoretycznej, która pozwoli na uniknięcie konsekwencji nieudanego czaru. Te Mogą różne, od niezadziałania czaru aż po konsekwencje dla ciała czarodzieja.
Trzeci i Czwarty elementy są połączone i niektóre szkoły przedstawiają je jako jeden. Są nimi składniki werbalne jak i również somatyczne. Wykonanie odpowiedniego ruchu rąk lub ciała oraz wypowiedzenie odpowiednich słów, są niezbędne do nadania formy czaru. Bez nich czar może polecieć w dowolną stronę lub np energia się rozproszy i nic się nie wydarzy. Ruchy te nie są sprecyzowane. To samo zaklęcie dwóch czarodziejów może rzucić inaczej. Co do słów, nieważne w jakim są języku, najważniejsze jest znaczenie. Dlaczego słowa w ogóle działają w taki a nie inny sposób? Nie do końca wiadomo i mimo licznych teorii nie ma na to jednoznacznej odpowiedzi. Ważne jednak jest, że słowa przenoszą ze sobą moc która pomaga uformować czar. Podobnie jak składniki somatyczne słowa też mogą być inne. Prowadzi to do zabawnych sytuacji, gdzie w pojedynku magicznym czarodziej ze starej szkoły magicznej, w której używa się pradawnego dziś prawie zapomnianego języka. Pojedynkuje się z czarownikiem, gdzie ten drugi może rzucać rymowanki lub wręcz wiązankami przekleństw.
Ostatnim, piątym aspektem jest element materialnym. Czary często mają pewne wymagane przedmioty, które mają skupić okoliczną energię do niego. W wielu przypadkach, może to być naładowany jakąś mocą substytut np. amulet bądź, w przypadku niektórych czarowników, jakiś przedmiot związany emocjami. Jednak, niektórych zaklęć nie da się tak łatwo oszukać i czasem dodatkowe zakupy są niezbędne. Czy przedmiot zostanie pochłonięty przez czary, czy tylko użyty jak narzędzie, zależy od natury zaklęcia. Warto również dodać, że te materialne przedmioty nie muszą być jednym przedmiotem do rzucenia zaklęcia. Dla przykładu, magowie potrzebują swojej księgi zaklęć, jako katalizatora mocy i mimo że potrzebna ona do przygotowania zaklęć, to mag nie musi zawsze mieć jej przy sobie. Rzecz jasna, księga zaklęć nie może być pierwszą lepszą księgą i musi być wykonana z odpowiednich materiałów lub naładowana energią magiczną wcześniej. Księgi często mają ciekawe zabezpieczenie i czarodziej może przy posiadaniu odpowiednich materiałów, zabezpieczyć ją tak, że tylko on może korzystać z jej mocy. Wciąż jednak można przepisać zaklęcia z niej, ale wtedy jej wartość rynkowa bardzo mocno spada. Albo jak w przypadku zaklęcia zdjęcia klątwy, może tę rolę spełnić odpowiedni rytuał związany z naturą klątwy. Tyczy się to też potężnych zaklęć, które wymagają często długich rytuałów w miejscach z silną energią magiczną.
Na koniec warto dodać, że dla osoby nieznającej magii, rzucanie zaklęć może wydawać się łatwą robotą. Jednak jest to niezwykle męczące dla ciała i umysłu. Zaklęcia używa się przy pomocy tak zwanych komórek czarów, które często działają różnie zależnie od typu pozyskiwania mocy jednostki. Co się jednak może wydarzyć gdy chce się rzucić zaklęcie ponad swoje magiczne możliwości lub gdy już się nie ma mocy na jego rzucenie? Zależy to bardzo od czaru i umiejętnośc,i lecz nawet najbardziej potężny użytkownik magii musi znać swoje ograniczenia. Użycie czaru którego się w pełni nie opanowało, rzucenie czaru który się zna ale w potężniejszej formie lub próba rzucenia czaru, który jest dla osoby zbyt potężny, może mieć poważne konsekwencje. Od prostego krwawienia z nosa, po zniszczenie swojego ciała aż do utraty przytomności czy w przypadku rykoszetu, śmierci. Każde zaklęcie może mieć indywidualne efekt w przypadku nadużycia jego mocy. Również konsekwencją może być zadziałanie zaklęcia ze słabszym efektem lub innym niż oczekiwany. Dzicy czarownicy znani są z tego, że igrają z tym konceptem i nadużywają a dodatkowo mieszają z bardzo dużą ilość magii z różnych planów. Konsekwencje bywają katastrofalne.

Poszechność Magii

Mimo, że na osoby czarujące można trafić niemal wszędzie na świecie to, magia nie jest tak dostępna jakby wszyscy chcieli. Tylko część społeczeństwa ma predyspozycje by zostać osobami władającymi jakikolwiek formą magii. Osoba, która chce używać magi, musi mieć choć minimalne połączenie z innymi planami i tyczy się to również magów. Chociaż w ich przypadku to połączenie jest najmniejsze ze wszystkich profesji używających magii. Powoduje to czasem, że niektórzy najmądrzejsi uczeni lub najbardziej gorliwi wyznawcy jakiegoś boga, mogą nie otrzymać mocy, aczkolwiek zdarzają się też wyjątki. Występują one wtedy, gdy śmiertelnik jest bezpośrednio połączony z energiami planarnymi przy pomocy bezpośredniego boskiego błogosławieństwa czy paktu z potężną istotą. Uniwersytety magiczne oszacowały, w przybliżeniu, jaki procent społeczeństwa ma jakikolwiek potencjał magiczny. Szacunki dla poszczególnych ras są różne i mogą być nie do końca dokładne lub, w przypadku ras nieopisanych, są one nieznane ze względu na słabe zrozumienie tych ras lub z braku odpowiednich danych. Dodatkowo, jeśli nie ma różnic w podrasach, są one opisane jako jedna grupa. Warto jednak znaczyć że ta tabelka przedstawia liczby założone przez uczonych w świecie i stanowi raczej ogólny szacunek liczb. Czasem ciężko czy ktoś ma jakiekolwiek predyspozycje magiczne, a na badanie tego wciąż nie ma pewnej metody. Dlatego należy patrzeć na te dane z przymrużeniem oka.

Ciekawym aspektem jest fakt że magia może u osoby objawić się w różnym momenicie życia. Czasem ma się ją od urodzenia, czasem objawia się w pewnym wieku a innym razem gdy coś się wydaż np silnie emocjonalne wydażenie lub kontakt z duża ilością magicznej energii ale sosobów ujawnienia się mocy może być i więcej.
Należało by jeszcze poruszyć jeszcze kwestie powszechności umiejętności magicznych. Otóż, osoby znające cantripy (sztuczki) są dosyć łatwe do znalezienia, a to, jak ktoś szybko się ich nauczy, jest bardzo różne. Jedna osoba może opanować sztuczkę bez nauki, a inna może potrzebować lat, bądź nawet dekad w celu ich opanowania.
Zaklęcia pierwszopoziomowe oraz drugopoziomowe są znacznie rzadsze, ale wciąż stosunkowo łatwo na nie trafić. Zakłada się, że miejscowość posiadająca co najmniej 1000 mieszkańców, ma co najmniej 1 osobę władający taką magią.
Warto poruszyć jeszcze kwestie powszechności umiejętności magicznych. Otóż, osoby znające cantripy (sztuczki) są dosyć łatwe do znalezienia, a to, jak ktoś szybko się ich nauczy, jest bardzo różne. Jedna osoba może opanować sztuczkę bez nauki a inna może potrzebować lat, bądź nawet dekad w celu ich opanowania. Zaklęcia pierwszo-poziomowe oraz drugo-poziomowe są znacznie rzadsze, ale wciąż stosunkowo łatwo na nie trafić. Zakłada się, że miejscowość posiadająca co najmniej 1000 mieszkańców, ma co najmniej 1 osobę władający taką magią.
Osoby posiadające trzeci i czwarty poziomy zaklęć to już są zaawansowani magicy i jest ich zdecydowanie mniej. Z reguły czarodziej na tym poziomie służy jako nadworny czarodziej na dworach mniejszych władców. Z kolei kapłani na tym poziomie mogą bez trudu pełnić ważne role w kościołach.
Piąty i szósty poziom zaklęć jest dla bardzo silnych magów. Służących nawet na cesarskich dworach lub przywódców całego kościoła. Na świecie jest bardzo mało osób o takiej mocy.
Siódmy i ósmy poziom jest dla żywych legend. Prawie nie ma takich osób, a tam gdzie są, zajmują się rzeczami znacznie przewyższającymi przyziemne problemy.
Dziewiąty poziom jest przeznaczony dla półbogów lub kilku śmiertelników. Jednak nieznana jest dziś żadna osoba dysponująca taką magią.
Wyższe poziomy magii nie są przeznaczone dla śmiertelników.

Magiczne przedmioty

Żeby zrozumieć jak działają magiczne przedmioty trzeba zrozumieć czym są zasobniki mocy. Te zasobnik to jest przedmiot, zwierzę, osoba czy dusza a czasem, coś jeszcze innego. Ważne by w nich była zawarta pewna ilość niespożytkowanej Energii Planarnej. Te przekaźniki są niezwykle rzadkie i z reguły pochodzą z innych planów, na których też nie występują w dużej liczbie. Technicznie jest możliwe by powstał taki zasobnik na planie materialnym, ale musi być poddany jakiejś silnej magi aby mógł ją przyciągnąć i „zassać”. Zasobniki są sobie nierówne. I tak, jeden słaby pozwoli np. na rzucenie jednego słabego zaklęcia. Te najpotężniejsze, są częścią niezwykle potężnych czarów, które są nawet w stanie zrównać z ziemią całe miasto albo utworzyć sztuczne morze, jak dokonał tego Święty Zarxsaz. Co prawda, użył bardzo wiele potężnych zasobników mocy, ale szczegóły są zatajone przez imperialną tajną policję. Jeżeli moc jest w jakiejś osobie będącej zasobnikiem mocy, z reguły ta osoba o tym nie wie, bo tej mocy bez odpowiedniego przeszkolenia nie użyje w żadne sposób. Oczywiście, im coś jest potężniejsze tym jest to rzadsze.
A teraz o procesie powstania magicznego przedmiotu. Są tu dwie opcje. Pierwsza to wtedy, gdy wykonuje się przedmiot z naładowanego mocą obiektu np. miecz z naładowanej magicznie stali czy łuk z naładowanego magicznie drzew. Teoretycznie, do zrobienia tego przedmiotu nie wymagana jest jakakolwiek magia . Do tej kategorii, kwalifikują się też tworzenia magicznych mikstury ale o tym póżniej. Znacznie trudniejsze jest przeniesienie mocy na jakiś obiekt. Tu niezbędna jest pomoc osoby o zdolnościach magicznych. Przeniesienie mocy jest ryzykowne bo można niechcący ją uwolnić, a to może doprowadzić do katastrofy. Do tego też klasyfikują się zwoje ale nie ma przy nich takiego ryzyka. Jakie może być ryzyko przy nieudanym transferze mocy z potężnego zasobnika mocy? Zależy to od typu mocy. Energia z planu wody może wywołać powódź a energia z Abyysal może otworzyć portal przez który mogą wkroczyć demony. Nie muszę więc pisać, że im większa moc tym potrzebne są większe umiejętności.
Wcześniej wspomniane mikstury to bardzo zawiły temat, a tworzenie mikstur dzielimy na 4 kategorie każda kolejna trudniejsza. Pierwsze to tworzenie mikstur niemagicznch zwane zielarstwem powstałe w taki sposób wywary są jak leki w rzeczywistości i mają podobny efekt. Drugą metodo tworzenia mikstur nazywamy alchemia, tworzy się napoje z odpowiednio mocno nałdowanych roślin i różnych rpzedmiotów tworżąc magicznie wywar nie wymagający umiejętności magicznych. Ta metoda ma jednak swoje wady gdyż wywary w ten sposób stworzone działają tylko na organizm osoby pijącej czyli np mikstura niewidzalności nie będzie działa na rzeczy osoby noszącej za to mogą działać dłużej lub lepiej w zależności od składników. Trzecią opcją jest tworzenie magicznych napojów tylko z magii i proces taki nazywamy skraplaniem. Jest to niezwykle trudne i męczące ale w ten sposób powstają w praktyce zwoje pod postacią płynu. Napój ten ma dokładne takie same działanie jak czar zamkniety tylko użycie może być nieco inne.Czar uaktywnia się po opuszczeniu odpowiednio przygotowanej butelki lub innego pojemnika.Więc Np kula ognia w butelce wymaga by ją rzucono bo wypice jej wywoła eksplozje w nieporządanym miejcu a za to np zaklecie niewidzlności może wymagać oblanie się tym wywarem lbu go wypicie. Czwartą i najtrudniejszą opcją zwaną Algastyką jest połączenie dwóch poprzednich metod czyli trzeba stworzyć mikstóre z roślin naładowanych mocą oraz wzomcnić ją zaklęciami. Ta sztuka jest przeznaczona tylko dla najwybitniejszych alchemików i osoby takie nazywam Algastami.Przy użyciu tych meteod można stworzyć najpotęzniesze mieszaniniy.
Ciekawą kwestią jest, że niektóre energie w przedmiotach, potrafią wytworzyć świadomość i z niektórymi przedmiotami można się porozumieć (zazwyczaj telepatycznie).Z powodu tego że używanie magicznych przedmiotów w celu ich przeznaczenia zużywa za każdym razem cząstkę magii to większość przedmiotów ma limitowana moc . Ilość mocy w tych przedmiotach może być różna jeden magiczny miecz może przestać być aktywny magicznie po kilku ciosach podczas gdy inny może być aktywny przez steki jak nie tysiące lat aktywnego używania. Żeby ponownie takie przedmioty naładować trzeba znaleźć zasobnik mocy o takiej samej planarnej jaka byłą zawarta w tym przedmiocie a następnie go wykonać na nowo. Niektóre przedmioty są przygotowane w specjalny sposób tak, by same przyciągały energię. Jest to trudne do zrobienia, ale pozwala to na tworzenie amuletów, które mają ograniczenia np. dzienny limit użyć.

Podsumowanie

Podsumowując, magia jest zawiłym systemem, a to co tu zostało opisane, to podstawy z którymi warto by zapoznał się każdy kto używa magii.