Doosje, toch?
Ehm.. eh... Iets met een vaag gevoel... het ligt op het puntje van mijn, eh, dinges
Als er één bekend verschijnsel is op Agnoia, is het dat je je nou net niet meer kunt herinneren hoe dat ene, stomme object nou toch ook al weer heet. En wat het doet. En waarom je als een idioot staat te haspelen terwijl het toch echt op het puntje van je tong ligt.
Nou, aan dat gevoel is een goddelijke entiteit gelinkt, een gevoel dat te benoemen is als "Doosje, toch?". Dit is de godheid van het net niet meer weten, van verkapte namen en gehusselde woorden, van het taalgebruik op Agnoia. Deze godheid wordt ook niet echt aanbeden als zijnde een god of goddelijke entiteit, maar wordt meer aangeroepen om het gevoel te benoemen wanneer iemand niet meer helemaal uit zijn woorden komt.
Comments