Zastępczy Książę: Horatio Ballard

Horatio jest synem Lodina, porucznikiem i seneszalem. W chwili obecnej Primogen mianował go zastępczym Księciem, w okresie jego chwilowej niedyspozycji po ostatnich wydarzeniach. Ballard jest najbogatszą osobą w Chicago, ponadto jedną z najbardziej wpływowych wśród ludzi. Jego pragnieniu władzy może dorównywać tylko jego ogromny apetyt.

Date of Birth: 1881
Gender: Mężczyzna
Weight: ponad 250 kg

Appearance

Physical Description

Wielki facet po 50tce. Wywodzący się z sytuowanej rodziny co widać po ubiorze i zachowaniu. Jest niezwykle otyły i postawny.

Identifying Characteristics

Ponad 250 martwej wagi w garniturze.

Special abilities

Ballard jest w stanie zatrzymać ogromne ilości jedzenia w organizmie. Podczas gdy większość Spokrewnionych powstrzymuje się od najmniejszego spożycia jedzenia lub picia, Ballard może spychać je w ogromnych ilościach i utrzymywać je przez wiele dni ze względu na swoją wielką Siłę Woli i ciągłą praktykę. Rzeczywiście, wciąż czerpie wielką przyjemność, jedząc śmiertelne jedzenie i cieszy się faktem, że zwykle obrzydza to innych Spokrewnionych.

Mentality

Personal history

Wojna domowa w Ameryce i lata po niej okazały się boomem dla przemysłowych baronów narodu, okazały się początkiem ery Vanderbiltów i Rockerfellerów. Zamożni finansiści obrabowali rząd z milionów dolarów. Chicago dołączyło do kradzieży nieco późno, choć dzięki swojej pozycja jako głównego miasta Środkowego Stanów - nie ustępowało w kradzieżach, czy przekrętach publicznych i korporacyjnych. Jednak żaden z finansowych bandytów w mieście nie mógł się równać z czystą bezwzględnością i przebiegłością z Horatio Ballardem, którego żądzy pieniędzy i władzy mógł zaspokoić tylko jego apetyt na ogromne ilości wyśmienitych potraw. Ballard, syn biznesmena i prawodawcy z Albany, przeprowadził się do Chicago podczas wojny domowej, aby dołączyć do wuja, który sprzedawał mięso armii Unii. Okazał się niezwykle utalentowany w przekrętach na jakości wołu i cielęciny, zmuszając rządu do kupna po cenie wysoko jakościowego mięsa. Później wraz z wujem zyski przeznaczyli na inwestycje ziemskie, którą miały być wykorzystane w rozwijającej się sieć transportowej kraju. Założyli również firmę budowlaną, dorabiając się na trefnych materiałach. Giełda, nauczyła ich sztuki tworzenia fałszywych korporacji i sprzedaży ich bezwartościowych akcji nieostrożnym inwestorom.

W 1871 r. Ballard i jego wujek byli już milionerami. Potem przyszedł wielki ogień, kiedy to późną nocą, jedząc kolację usłyszeli krzyki na ulicach. Wybiegli ze swojej rezydencji w chwili, gdy stanął w płomieniach. Zeznania różnią się tym, co wydarzyło się podczas tego szalonego momentu. Według Ballarda jego wujek zatrzymał się, aby uratować ulubionego zwierzaka Pekinese, i został zmiażdżony przez spadającą belkę. Inni świadkowie twierdzili, że widzieli, jak Ballard uderzył starszego mężczyznę ciężką laską w dół i zostawił go w płomieniach. Jeden ze świadków zniknął, a drugi zmienił swoją historię, więc policja nigdy nie zbadała sprawy. Niedługo potem zięć miejscowego szefa oddziału został wiceprezesem firmy budowlanej.
Po śmierci wuja Ballard był jedynym posiadaczem jednej z największych firm budowlanych w Chicago i został jednym z najbogatszych i najbardziej wpływowych obywateli miasta. Odbudowa po pożarze uczyniła go jeszcze bogatszym, a wkrótce rozszerzyły swoje wpływy o narodową strukturę finansową.

Ballard nigdy się nie ożenił, a poza tym jego głównym zainteresowaniem, oprócz pieniędzy, były niewiarygodne bankiety, które sam dla siebie przygotował. Dwunastodaniowe posiłki, w tym liczne desery, ogromne ilości wołowiny i galony likierów, stały się regułą. Mimo to doznał szoku, gdy doznał pierwszego zawału serca. Niezadowolony z tego własnej śmiertelności wydał ogromne sumy na legalne badania medyczne, ale po drugim ataku zaczął ozłacał każdego szarlatana, który dawał mu nadzieję na dłuższe życie.

Choć był zdesperowany, nawet Ballard był sceptyczny wobec niechlujnego małego człowieka, który przyszedł do niego z opowieściami o nieśmiertelnych wampirach. Był bezwzględnie sceptyczny, gdy mały człowiek podarował mu nieruchome, ludzkie zwłoki ze skórą twardą jak kamień, którą, jak twierdził, znalazł na dachu o świcie. Ballard kupił stworzenie za 5000 $ i zastanawiał się nad swoim kolejnym ruchem przez ponad miesiąc.

Wreszcie, pewnej nocy w zamkniętej piwnicy, wyposażony w krzyż i różaniec, z tuzinem uzbrojonych, dobrze opłaconych ludzi za milczenie, Ballard usunął kołek. Stwór upadł na podłogę i ledwie mógł jęczeć z prośby o krew. Ballard nakłuł swój własny palec i pozwolił, by kilka kropli kapało mu do ust. Jego strażnicy związali stworzenie kajdankami i łańcuchami, a człowiek i Wampir spędzili resztę nocy na głębokiej rozmowie. O świcie Ballard opuścił pokój blady i słaby, pozbawiony znacznej części swojej krwi, ale posiadający lepsze zrozumienie natury Wampirów i ich roli w mieście niż jakikolwiek inny śmiertelnik.

W ciągu dnia usuną kołek w serce swego jeńca, a następnie poszedł szukać Lodina, o którym jego więzień powiedział, że właśnie został księciem miasta. Według stworzenia, Lodin pozostawił go, aby umarł w słońcu za wsparcie poprzedniego Księcia. Ballard w towarzystwie kilku najlepszych ludzi Pinkerton’a wkroczył do schronienia Lodina. Tej nocy Książę obudził się z kołkiem przy w sercu trzymanym przez potwornie ogromnego mężczyznę siedzącego obok niego. Otaczali go śmiertelnicy z rewolwerami i strzelbami. Ballard powiedział Lodinowi, że jedyną nadzieją księcia na przetrwanie będzie uczynienie go wampirem. Natychmiastowa reakcja Lodina zszokowała Ballarda. Zanim finansista zdążył zareagować, jego ważąca ponad 250 kg postać przeleciała przez pokój i uderzyła o ścianę. Zanim wyzdrowiał, zobaczył, jak Lodin wysysa krew od ostatniego ze swoich strażników. Podczas gdy garnitur Wampira został zniszczony przez liczne wystrzały strzelb i rewolwerów, sam wydawał się nie być rannym. Lodin odrzucił zwłoki strażnika i zbliżył się do Ballarda. Gdy śmierć zbliżała się ku niemu, Ballard całkowicie stracił kontrolę nad sobą. Płacząc i krzycząc, nalegał, by Lodin go nie zabił, oferując księciu pieniądze, krew, władzę - wszystko, co pozwalało mu żyć. Kilka minut zajęło mu uświadomienie sobie, że Wampir zamyślony spogląda na niego. Lodin zdał sobie sprawę, kim jest intruz i zaczął rozważać jego propozycje. Uświadomił sobie, że potrzebuje pomocy w kontrolowaniu rozwijającego się miasta, a pomysł uczynienia z tego potężnego pirata podatkowego swojego lokaja przemówił do jego arystokratycznej strony. Śmiejąc się, poinformował Ballarda, że to rzeczywiście jego szczęśliwa noc.

Po zakończeniu transformacji Lodin opowiedział swojemu nowemu synowi o swoich planach wobec niego. W zamian za życie wieczne i wybitną pozycję porucznika Lodina Ballard zagwarantuje księciu wystarczającą ilość pieniędzy i mocy, aby sprostać wszelkim potrzebom. Pierwszym zadaniem Ballarda było zabicie postawionego więźnia, który naruszył Maskaradę.

Następne kilka lat Ballard dobrze służył Lodinowi, zarówno przez strach, jak i lojalność. Za każdym razem, gdy Lodin domagał się pieniędzy – nawet niebagatelnej kwoty - musiał ją natychmiast przekazać, a czasami dawał Ballardowi trzy dni. Nie było to łatwe, ale z biegiem lat, wraz ze wzrostem bogactwa i kontroli nad światem biznesu, stało się to łatwiejsze. Potem pojawił się Modius i po raz pierwszy Ballard zobaczył strach w oczach swojego władcy. Gdy Anarchowie zbliżyli się do obalenia Lodina, Ballard zdał sobie sprawę, że tylko jego praca i kontrola nad liderami biznesu w mieście powstrzymują ich przed tym. Jego lęk przed księciem przerodził się w pogardę, a zanim Modius został pokonany, zaczął rozważać podjęcie własnej próby zdobycia władzy.

Zaprzestał tego, kiedy zdał sobie sprawę, że niektórzy Starsi, którzy spotkali się w Elizjum, byli w rzeczywistości Primogenem. Ballard podejrzewał obecność mocy stojącej za Lodinem, ale nie miał pojęcia, że są tak potężni. Świadomość, że teraz popierali Lodina jako księcia, choć niektórzy zrobili to z niechęcią, sprawiła, że Ballard zrezygnował z porzucenia jego obecnego statusu porucznika.

Nie powstrzymało go to od próby rozszerzenia swojego autorytetu. Jego wiedza o krajowych sieciach finansowych i wpływy jego dalszej rodziny pozostawiły go w solidnej pozycji, aby rozszerzyć imperium, które zbudował za dni, w których oddychał. Przyjął odpowiedzialność za zniszczenie gospodarki Gary'ego po przeprowadzce Modiusa. Jego manipulacje sprawiły, że przychylni mu Kainici, zyskali wpływy i bogactwo, a przeciwni mu byli karani.

Większość wampirów uważa go teraz za jedną z sił władzy Księcia. Śmiertelna rodzina Ballarda stanowi jeden z jego największych atutów. Odgrywają rolę we wszystkich aspektach miasta i państwa, a niektóre zyskały rangę narodową - oczywiście przy wsparciu wuja Ballarda. Jednak jego rodzina może być także jego największą słabością. Jednym z powodów, dla których utrzymywał je tak mocno zdominowane przez lata, jest to, że może żywić się tylko dziećmi swojej rodziny. Wszystkie dzieci muszą spędzać z nim przynajmniej tydzień w roku, kiedy mają około ośmiu lub dziewięciu lat, podczas których są zmuszone dostosować się do cyklu snu i służyć mu jako żywiciele.