Wędrowny Alchemik
Lucern jest młodym, barczystym mężczyzną, który od blisko czterech miesięcy przebywa na terenie Księstwa Trestu, gdzie poszukuje pewnej kobiety, którą nazywa Piękną Panią. Ma niebieskie oczy i jasną karnację, która kontrastuje z jego długimi kruczoczarnymi włosami uczesanymi w taki sposób aby zakrywać uszy. Lucerna można rozpoznać po tym, że bardzo często widywany jest w długim płaszczu i kapeluszu z szerokim rondem. Gdziekolwiek się zjawi czuć od niego woń wawrzynu zmieszanego z ambrą i drzewem gwajakowym.
Na pierwszy rzut oka Lucern wygląda na rzezimieszka. Wynika to przede wszystkim z jego kpiącego stosunku do rozmówców zwłaszcza, gdy któryś z nich powie coś głupiego. Słynie z dosyć ironicznego i sarkastycznego poczucia humoru. Bywa gburowaty o czym przekonał się pewien niziołek z Hershire, którego Lucern nazwał „mówiącą małpą”. Jak się później okazało Ferre nigdy wcześniej nie miał do czynienia z przedstawicielami tejże społeczności. Mimo braków w etykiecie Lucern stara się używać wyszukanego języka i w miarę swoich możliwości stosować się do powszechnie przyjętych zasad dobrego zachowania przez co niektórzy mylą go ze szlachcicem.
Mimo krótkiego czasu pobytu Lucern bardzo szybko zyskał sobie przychylność niektórych osób na książęcym dworze. Wszystko za sprawą córki księcia Natalii Scarlatti, którą poznał na turnieju rycerskim w Nowym Marienburgu. Lucern utrzymuje również bliskie stosunki z miejscowymi handlarzami niewolników. Powszechnie mówi się o jego konflikcie z zastępcą dowódcy straży miejskiej Vitorrio Ferrarim narzeczonym najstarszej córki księcia - Victorii, do której Ferre smażył cholewki.
Patrząc na poglądy Lucerna można odnieść wrażenie, że nie czuje się związany z żadnym z księstw. Uznaje ich prawo do samostanowienia, a toczące się między nimi wojenki uważa za śmieszne. Zdarzyło mu się nawet na głos pochwalić niewolnictwo, mówiąc wprost, że jeżeli ktoś jest na tyle głupi aby dać się złapać w siatkę nie zasługuje na wolność.
Na co dzień Lucern zajmuje się obwoźnym handlem perfum, które sam wytwarza. Obecnie wynajmuje pokój w karczmie Szczęśliwy Weteran. Ostatnimi czasy jest również widywany w Ambasadzie Bretonii w Hershire.
