Van 4 naar 3

Verdorie zeg, al die smerige pap is op. Met de deur op slot valt hier weinig meer te beleven. Misschien tijd om mijn gedachten eens te ordenen en eens iets op papier te zetten.
Vandaag was een rollercoaster van emoties, wel eten, geen eten, wel vrienden, geen vrienden en dan nog die rare nieuweling.
Sinds het verlaten van die bar met die zalige soep is het niet veel soeps geweest. Eerst door die lange donkere gang, veel tonnen, maar geen enkele met eten. Toen kwam die draak en ik mocht niet eens dag zeggen. Wie weet wist die wel waar er nog eten te vinden was.
Nadien die rare beelden en dat water. Het drinken deed wel deugd, maar het was te veel water om op te drinken. Dus heb ik maar wat rondgezwommen en wat in het rond getrapt. Blijkbaar deed ik het goed want de anderen waren blij met mijn karatemoves.
Daarna die kamer met die spiegelbeelden. Wat een leuke kamer. Ik kon mijn kont zien van alle kanten. Die mag er nog best zijn! Mijn spiegelbeeld leek wel even hongerig als ikzelf en in heel die ruimte was amper nog een made te vinden. Wel een gekke kerel met een doos op zijn hoofd. Compleet gestoord als je het mij vraagt. Maar goed, hij leek ook best hongerig. Je zou voor minder gek worden.
Gelukkig maakte Helga lekkere kattenbouillon. Die stilde mijn honger voor eventjes. Blijkbaar moesten we met onze spiegelbeelden communiceren, want ze droegen perkamenten met raadsels. Om na te denken had ik toch echt wel meer eten nodig. Gelukkig waren de anderen goed mee. Er was een tafel met alle antwoorden, al hadden we dat pas nadien door. Dat gekke dooshoofd moest ook een antwoord geven. Toen bleek die die rare snuiter te zijn die naar de heilige graal op zoek is gegaan en die verloren gewaand is. In elk geval is dat dooshoofd precies een ramp. Ik vrees dat we daar meer problemen mee gaan hebben, dan hulp. Maar goed, als we die terugbrengen, krijgen we misschien een grote beloning, veel eten en magie!
Na het oplossen van die raadsels ging er ineens een portaal open, dus dat wil zeggen: eten!
Ik sprong er dus maar gelijk door. Ja niet dus hé, geen eten, maar 2 grote muren. De rest volgde snel, maar ook bij hen teleurstelling. Dooshoofd kwam ook mee, samen met Helga. Die kameleon was er gek genoeg niet meer bij. Ons origineel groepje van 3 is uitgebreid met Helga maar nu verminderd met die veranderaar.
Enfin, tijd om door een muur te breken. Komen we daar aan de andere kant toch wel geen mensen tegen zeker? Dat wil zeggen: eten! Maar ze lijken heel bang. Volgende dat ik weet zijn we ons aan het verstoppen. Nadien kwamen er mannen en die leidden ons weg, ze beloofden ons lekker eten en een heerlijk bed. Eten ja, maar zo goed was die pap nu ook niet. We komen nogal bedrogen uit. Hopelijk krijgen we morgen iets lekkerders. Nu eerst bijslapen.