Appearance

Mentality

Personal history

Frederic groeide op in een rijke familie. Hij was de jongste van 4 kinderen. De Stovel’s hadden een grote naam in de stad waar ze woonden. Een klassieke ondergrondse dwergenstad, die echter wel veel contact had met de buitenwereld. Zijn ouders wilden graag dat hij een priester zou worden voor Dumatoin. Hij was echter zelf niet zo van de boeken en vrij opstandig. Hij wilde graag door de wereld reizen. Toch ging hij een tijd onderwijs volgen. Hij bleek een goede student te zijn, alleen had hij weinig motivatie. Ondanks de slechte motivatie was hij wel succesvol in de opleiding. Na veel ruzies wist hij zijn ouders toch over te halen om hem vervroegd zijn erfenis te geven zodat hij kon gaan reizen.
Hij zwerfde door veel gebieden. Vooral de zee en bergen trokken hem aan. Hij scheen een aantrekkingskracht te hebben voor grote stormen en slecht weer. De zee was altijd wild als hij meereisde en de bergen altijd ondergesneeuwd. Toch kwam hij er altijd ongedeerd uit. Hij leek een soort van bescherming te genieten. Door de lessen die hij bij zijn academie had geleerd was hij bekwaam geworden in helende magie, waardoor hij zijn reisgenoten ook door barre situaties wist te geleiden.
 
Ooit reisde hij over een bergpas waar aan één kant een diepe klif was die direct de zee instortte. Hier kwam hij in een zware storm terecht. Door de wind en de sneeuw was het lastig vooruit te komen. Toen hij op een gegeven moment naar rechts keek zag hij een wonderbaarlijk grote golf op zich afkomen. Deze sloeg hem van de berg af en stortte hem in de zee. Nadat hij een diepe donder hoorde verloor hij zijn bewustzijn.
 
Toen hij weer bij bewustzijn kwam was hij veilig aangespoeld op een strand. Een patrouille van de orde had hem gevonden en weer op de been gebracht. Door de val had hij een groot litteken op zijn rug gekregen, wat deed denken aan een bliksem storm. Hij zag dit als een teken om meer van zijn leven te maken dan alleen rond te reizen. Hij besloot zich bij de orde aan te sluiten aangezien deze goed werk leek te doen.
 
Tijdens de training ontmoette hij Tedros en Gerdrodus. Door zijn eerdere opleiding kreeg hij een gespecialiseerde training als een combat cleric. Daarnaast werd hij getraind in de religieuze tradities van de orde en las hij veel over de god van de orde. Samen met de compagnie van 16 man dienden ze de orde op allerlei veldtochten.
 
Op één van deze veldtochten waren ze op een bergtop in het nauw gedreven. Er was een zware sneeuwstorm gaande en alle toegangswegen waren overspoeld door vijanden. In de sneeuw vond Frederic een symbool. Het was in de vorm van een blauwe draak met gespreide vleugels, er leek bliksem uit zijn vleugels te komen. Zodra hij hem oppakte moest hij weer terugdenken aan de reizen en de stormen die hij had meegemaakt, en voornamelijk aan de golf die hem van de berg afgeslagen had. Op dat moment vond hij vrede in die herinneringen, hij voelde zich thuis in de storm. Hij werd ineens geïnspireerd om woorden te spreken in een taal die hij nooit eerder gehoord had. Zodra hij ze had uitgesproken klonk er een donder door het gebergte en schoot er bliksem naar beneden. De vijanden die hen hadden omsingelt werden vernietigd.
 
In de jaren daarop hield hij het symbool altijd dicht bij zich. Hij droeg het aan een ketting naast het symbool van de god van de orde. Als hij magie gebruikte leek het altijd meer uit het drakensymbool te komen dan uit het andere symbool.
 
Na jaren vechten werd hij een keer zwaar verwond aan zijn rechterbeen. Dit was nooit meer echt geheeld waardoor hij mank loopt. Hij kreeg een taak als bibliothecaris en lorekeeper van de orde. Hij gaf les over de religieuze tradities en de geschiedenis van de orde en de omgeving aan nieuwe rekruten, maar werd niet meer op missies gestuurd en kon zich niet verder profileren. Zijn vriend Tedros klom langzaam door in de rangen totdat hij de marshall van de orde wet. Veel soldaten van de compagnie waren door het gevaarlijke werk omgekomen en anders waren gepromoveerd en naar andere locaties overgeplaatst.
 
Op een dag vond Frederic in één van de lesboeken waar hij vaak uit las een brief die was ondertekend met een zwarte raaf. In de brief stond ‘de kern is verrot’. In de daaropvolgende dagen hield hij zijn ogen en oren open voor enige tekenen van deze rotting in de orde. Tedros bleek eenzelfde brief te hebben ontvangen en Gerdrodus ook. Ze praatte erover maar Tedros was ervan overtuigd dat het lastering was, Gerdrodus wist niet wat hij ermee aan moest.
Enkele dagen daarna werden ze ineens opgeroepen voor een spoedzitting. Ze werden beschuldigd van ketterij. Hierbij kwamen ze met allerlei objecten die ze zogenaamd hadden aanbeden. Het leek een schijnproces te zijn. Daarnaast hielp het ook niet dat Frederic altijd het symbool van de draak had bewaard. Ze werden alle drie in een anonieme stemming met een kleine meerderheid schuldig bevonden en uit de orde gezet.
 
De avond daarop sliepen ze in een herberg in een nabije stad en dachten ze na hoe ze verder moesten. De ochtend erop was Gerdrodus ineens verdwenen, er was geen enkel teken van waar die heen had kunnen gaan.
 
Toen ze op straat stonden werd hen door een langs rennend kind een envelop in de handen gedrukt. Hierin stond ‘Het kwaad in (PLEK VAN DE ONDODEN) is ontwaakt, hier zullen antwoorden het licht vinden’ ondertekend met een zwarte raaf. Tedros en Frederic besloten samen het mysterie van deze zwarte raaf uit te zoeken met in hun achterhoofd de kleine mogelijkheid dat er toch iets echts mis was in de orde. Om veilig naar (PLEK VAN DE ONDODEN) te komen voegde zij zich bij een groep wegenbouwers die meedeed aan een wedstrijd om zo snel mogelijk een weg door dit gebied te maken.

Education

Priest, lorekeeper, combat cleric, soldier

Employment

Librarian, teacher, combat cleric

Personality

Social