Χλωριδα, Πανιδα και Υπερφυσικες Οντοτητες της Χεμενα.

Χλωριδα.

Γιγκτρασιλ.

Τα γιγκτρασιλ είναι πελώρια, πανάρχαια δέντρα με κοσμικές ικανότητες πέρα από κάθε φαντασία. Κάποια είναι νοήμονα, αλλά χαρίζουν αιώνια ζωή σε όσους τραφούνε με τους καρπούς τους ενώ μερικά έχουν γίνει κολοσσιαίοι οργανισμοί, δημιουργώντας ολόκληρα δάση ως προέκταση του εαυτού τους. Όλα τους όμως έχουν την δυνατότητα να υπάρχουν σε πολλά μέρη ταυτόχρονα. Αυτό σημαίνει ότι στην ουσία, οποίος καταφέρει να σκαρφαλώσει μέχρι την κουφή τους, κάτι το οποίο για κανένα λόγο δεν εύκολο καθώς οι κορυφές τους βρίσκονται χιλιόμετρα επάνω από το έδαφος, δεν θα βρει τον ουρανό να κρέμεται από επάνω του, αλλά μια ρίζα. Την ρίζα του ίδιου δέντρου σε μια άλλη διάσταση.

Πανιδα.

Σμιλοδοντες.

Οι σμιλόδοντες είναι μεγαλόσωμα σαρκοφάγα αιλουροειδή που κυνηγούν στις πεδιάδες της Χεμένα και χρησιμοποιούν τους τεράστιους κυνόδοντες τους για να αποτελειώσουν τα θηράματα τους. Φτάνουν μέχρι και ενάμιση μέτρο σε ύψος και δύο μέτρα σε μήκος. Συνήθως κάποιος θα τα συναντήσει μόνο στην φύση αλλά γενναίοι πολεμιστές μπορούν να δοκιμάσουν την τύχη τους στο να εξημερώσουν ένα από αυτά τα εντυπωσιακά πλάσματα.

Μαλλιαρος Ρινοκερος.

Ο μαλλιαρός ρινόκερος είναι ένα τεράστιο είδος ρινόκερου που μπορεί να βρεθεί στις στέπες της Χεμένα. Ένας ενήλικος ρινόκερος φτάνει έως και τεσσεράμισι μέτρα σε μήκος, δύο μέτρα σε ύψος και τρεις τόνους σε βάρος. Τα τεράστια κέρατα τους είναι θανατηφόρα αλλά και πολύτιμα, κυρίως στις χώρες του βορρά καθώς πολύ τσαρλατάνοι πείθουν τους αγοραστές τους ότι ανίκανε σε μονόκερο, για αυτό τον λόγο κυνηγοί ταξιδεύουν από κάθε άκρη της Χεμένα για να πάρουν ένα από τα κέρατα αυτών των πλασμάτων.

Μαμουθ.

Τα μαμούθ είναι τεράστια φυτοφάγα θηλαστικά που ζουν στην Χεμένα. Συνήθως είναι εξοπλισμένα με μεγάλους, καμπυλωτούς χαυλιόδοντα, μακριές προβοσκίδες και πυκνό τρίχωμα. Ενώ τα μαμούθ κυνηγούνται μερικές φορές για το κρέας και τα κόκαλά τους, οι περισσότεροι πολεμιστές της Χεμένα αρχίζουν να τα εξημερώνουν όταν είναι νεογνά και τα χρησιμοποιούν ως πολεμικά θηρία. Οι αναβάτες των μαμούθ είναι συνήθως αρχηγοί ή άλλοι σεβαστοί πολεμιστές, που έχουν δεθεί με το ζώο εδώ και χρόνια. Τα μαμούθ μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη μεταφορά μεγάλου όγκου φορτίων, ή ακόμα και πλοία σε ομαλό παγωμένο έδαφος.

Υπερφυσικες Οντοτητες

Γουενντιγκο.

"Το πλάσμα είχε φτάσει στο σημείο της λιμοκτονίας, το αποξηραμένο του δέρμα τραβηγμένο επάνω από τα οστά του, τα οποίο σπρώχνανε προς τα έξω, σαν να προσπαθούν να ξεφύγουν από το κορμί του. Με επιδερμίδα γκρίζα σαν τέφρα και μάτια βυθισμένα βαθιά μέσα στο κρανίο του, το τέρας έμοιαζε με σκελετό που μόλις βγήκε από τον τάφο του. Το ότι απέμεινε από τα χείλη του ήταν σχισμένα και αιματηρά και το σώμα του έζεχνε καθώς πύον έσταζε από τις ανοιχτές πληγές του, εκπέμποντας μία άθλια και τρομακτική μυρωδιά αποσύνθεσης, θανάτου και διαφθοράς."

Σκοτεινά Πνεύματα. Όταν κάποιος παρατήσει την ανθρωπιά του και αρχίσει να τρέφεται με τις σάρκες του είδους του, τότε αφήνει τον εαυτό του ανοιχτό στον ερχομό του Γουέντιγκο. Το αρχαίο αυτό πνεύμα παίρνει τον έλεγχο του ξενιστή του και τον οδηγεί σε ένα μονοπάτι όλο και πιο σαδιστικών απολαύσεων. Σιγά σιγά η ψυχική του εξαχρείωση μετατρέπεται σε φυσική και παραμορφώνει το σώμα του, μεταμορφώνοντας το σε ένα αποκρουστικό τέρας με μία ακόρεστη δίψα για αίμα.
Οι περπατητές του ανέμου. To Γουένντιγκο δεν επηρεάζει μόνο ανθρωπόμορφα πλάσματα, ακόμα και οι γίγαντες του πάγου μπορεί να φτάσουν στα όρια τους άμα χαθούν ή παγιδευτούνε κάπου χωρίς διαφυγή, σε αυτές τις καταστάσεις ακόμα και η υπερφυσική τους βιολογία δεν μπορεί να τους κρατήσει ζωντανούς. Οι περισσότεροι γίγαντες θα προτιμήσουν τον θάνατο από το να τραφούν με ένα μέλος της φυλής τους, αλλά πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις. Όταν συμβεί αυτό το πλάσμα που γεννιέται είναι πολύ πιο ισχυρό και επικίνδυνο από ένα απλό Γουένντιγκο. Αυτά τα κολοσσιαία πλάσματα μπορούν να φανούν από χιλιόμετρα μακριά καθώς περπατάνε πάνω από τις κορυφές τον δέντρων, και έχουν την ικανότητα να γίνονται ένα με της άγριες χιονοθύελλές που μαστίζουν το Γκεχενσπάιρ. Αυτά τα πλάσματα είναι γνωστά ως οι Περπατητές του Ανέμου.

Γετι.

Υπανάπτυξη. Τραγική είναι η ιστορία των Γέτι. Τα κάποτε ευγενή και πολιτισμένα αυτά πλάσματα ζούσανε σε αρμονία με τον κόσμο και την μαγεία γύρο τους, αλλά οι άνθρωποι κατά την διάρκεια του μεγάλου πολέμου οδήγησαν τα Γέτι στα πρόθημά του αφανισμού. Πλέον μία σκιά του παλιού εαυτού τους ζούνε στα χιονισμένα βουνά της Χεμένα, έχοντας υποαναπτυχθεί σε ένα στάδιο χωρίς μαγεία ή πολιτισμό. Παρόλα αυτά τα περισσότερα έχουν κρατήσει μία ευγενική ψυχή μέσα τους, δημιουργώντας μικρές κοινότητες που προστατεύουν τα νεογνά τους, και είναι εξίσου πιθανό να βοηθήσουν κάποιον που βρέθηκε στον δρόμο τους όσο είναι το να του επιτεθούνε.


Ελπίδα στον ορίζοντα. Αλλά πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις, καθώς οι ψυχές αρχαίων Γέτι μετενσαρκώνονται σε νέα σώματα και γεννιούνται ξανά. Αυτά τα Γέτι διαθέτουν την αρχαία μαγική δύναμη των προγόνων τους καθώς και κομμάτια των προηγούμενων ζωών τους, που γίνονται όλο και πιο καθαρά όσο μεγαλώνουν. Αυτά τα Γέτι μπορούν να βρεθούν στα ερείπια του χαμένου πολιτισμού τους, προσπαθώντας να βρούνε την χαμένη γνώση τους και να επαναφέρουν την φυλή τους σε αυτό που ήταν κάποτε.

Τρολλς.

Ιστορία. Τα τρολλς είναι ένα αρχαίο είδος γίγαντα που υπήρχε πριν τις περισσότερες ανθρωπόμορφες φυλές. Ζούσαν υπόγειος και σε σπήλαια αλλά αυτό άλλαξε με την άφιξη των νάνων. Όταν οι νάνοι εμφανίστηκαν άρχισαν να πολεμούν με τα τρολλς για την κυριαρχία των περιοχών τους. Καθώς οι νάνοι ήταν πιο έξυπνοι, οργανωμένοι και πολυάριθμοι σχεδόν οδήγησαν τα τρολλς στον αφανισμό και τα ανάγκασαν να βγούνε στην επιφάνεια. Από τότε μέχρι και σήμερα τα τρολλς έχουν ένα ενστικτώδες μίσος απέναντι στους νάνους.
Βιολογία. Τα τρολλς έχουν ελάχιστα κοινά με άλλους γίγαντες. Αποτελούν οργανισμούς που είναι μόνο 60% ζώο. Το υπόλοιπο 40% αποτελείτε από μια συμβιωτική μορφή μύκητα που ευθύνεται για την ανθεκτικότητα και την ταχεία ίαση τους. Η προέλευση αυτού του μύκητα πιθανός προέρχεται από τα αρχαία σπήλαια που τα τρολλς κάποτε κατοικούσαν. Τα τρολλς είναι ασεξουαλικά πλάσματα που αναπαράγονται μέσο σπόρων που απελευθερώνουν καθ' όλη την διάρκεια της ζωής τους και σε μεγάλες ποσότητες όταν πεθαίνουν. Καθώς τα τρολλς εξελίχθηκαν σε υπόγειες σύριγγες και σπήλαια, μέρη που ο ήχος είναι μηδαμινός, η ακοή τους είναι ευαίσθητη. Για αυτό τον λόγο δυνατή θόρυβοι μπορεί να προκαλέσουν σοβαρή ζημιά στα ακουστικά τύμπανα ενός τρολλ. Τα τρολλς σε πολύ δυνατές καταιγίδες κρύβουν το κεφάλι τους μέσα στο χώμα για να προστατεύουν από τον θόρυβο. Πολλές φορές άμα κοιμηθούν σε αυτή την στάση θα πέσουν σε λήθαργο, κατά την διάρκεια του οποίου το δέρμα τους θα πετρώσει και θα σχηματίσει ένα προστατευτικό κουκούλι γύρω τους, δημιουργώντας έτσι ορόσημα γνωστά ως Τρόλιθους.

Ο Βασιλείας των Τρολλς. Ο Γιάρναμ είναι ένα γιγαντόσωμο και πανούργο τρολ με σαδιστικές τάσεις. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να υποτάξει ή να του επιβληθεί με το ρόπαλό του, ούτε καν η ίδια η Χεμένα. Υπερασπίζεται σθεναρά την περιοχή του και κυνηγά χωρίς έλεος όσους τολμήσουν να πατήσουν στο βασίλειό του χωρίς την άδειά του. Έχει στην κατοχή του ένα αγκαθωτό στέμμα, παρμένο από το κουφάρι ενός αρχηδρυίδη του Κέρνος και φορεμένο σαν δαχτυλίδι, το στέμμα έχει την δύναμη να υποτάσσει μέχρι και τα ισχυρότερα θηρία στην θέληση του. Αν αυτό δεν πιάσει όμως παγώνει τις καρδιές των εχθρών του και σπάει τα κόκκαλα τους με το γιγάντιο ρόπαλο του φτιαγμένο από Αληθινό Πάγο. Έπειτα τους παλουκώνει σε οδοντωτά θραύσματα πάγου, γελώντας τρανταχτά καθώς τους βλέπει να αιμορραγούν μέσα στην παγωμένη τούνδρα.

Νακλεβι.

Θηρία του βυθού. Tα Νάκλεβί είναι ο τρόμος των ανατολικών ακτών, αν κάποιος δει ένα από μακριά μπορεί να το περάσει για έναν καβαλάρη επάνω στο άλογο του, αλλά μία κοντινότερη ματιά θα αποκαλύψει μία πολύ πιο φρικιαστική εικόνα. Το πλάσμα είναι ένα θαλάσσιο τέρας, παρά το γεγονός ότι είναι πιο επικίνδυνο στην στεριά, που βγαίνει από την βάθη του ωκεανού για να τραφεί με τον πόνο των θνητών πριν επιστρέψει ξανά στην σκοτεινή αβύσσου από την οποία ήρθε.
Καβαλάρηδες της αποκάλυψης. Σύμφωνα με τον μύθο ο Κίτρινος Μονάρχης δημιούργησε αυτά τα πλάσματα ως αγγελιαφόρους του ερχομού του, όταν και τα τρία τους εμφανιστούν ταυτόχρονα στην επιφάνεια. Μέχρι τότε ένα εξ αυτών εμφανίζεται κάθε 50 χρόνια φέρνοντας καταστροφή στο διάβα του. Η αναπνοή του τέρατος μαράνει τα σπαρτά, αρρωσταίνει τα ζώα και θεωρείτε υπεύθυνο για πλημύρες και επιδημίες.

Καλικ.

Βοηθοί και Προστάτες. Τα καλίκ, γνωστά και ως νοικοκύρηδες, είναι τα πιο σημαντικά από όλα τα πνεύματα τις εστίας. Λίγα είναι τα σπίτια που όντως έχουν ένα, αλλά όσα έχουν φροντίζουν να το κρατάνε χαρούμενο, προσφέροντάς του φαγητό και ένα μέρος για να κοιμάται, καθώς ένα χαρούμενο καλίκ θα ανταποδώσει την χάρη που του δόθηκε στο δεκαπλάσιο. Μαγειρεύοντας, καθαρίζοντας και φροντίζοντας τα ζώα και τα σπαρτά όσο η οικογένεια κοιμάται, καθώς και προσφέροντας καλή υγεία και τύχη. Όμως το ίδιο ισχύει όταν του κάνεις κάτι που θα το εκνευρίσει ή θα το βλάψει, καθώς η οργή τους είναι πραγματικά τρομακτική.


Ντροπαλά πλάσματα. Πολλά παιδία κάθονται ξύπνια μέσα στην νύχτα, προσπαθώντας να δούνε το καλίκ του σπιτιού τους, αλλά είναι δύσκολο να τα πετύχει κανείς καθώς είναι ντροπαλά πλάσματα που προτιμούν να μένουν απαρατήρητα. Συνήθως άμα κάποιος τα συναντήσει κατά την διάρκεια της ημέρα δεν θα το καταλάβει, καθώς θα έχουν πάρει την μορφή ενός μικρού ζώου ή άμα δεν θέλουν να εμφανιστούν καθόλου θα γίνουν αόρατα.
Τελετή επίκλησης. Άμα όμως κάποιος καταφέρει να δει ένα καλίκ, τότε θα δει έναν μικροσκοπικό τριχωτό παππού με μακριά μαλλιά, γενειάδα και μάτια που λάμπουν στο σκοτάδι. Επίσης είναι πιθανό να μοιάζει, σε εμφάνιση και χαρακτήρα, με τον πρώτο νοικοκύρη του σπιτιού. Αυτό συμβαίνει όταν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού προσκαλέσει ένα καλίκ στο σπίτι του μέσο μίας τελετής και του προσφέρει να γίνει ο προστάτης του.

Στουχακοι.

Θρυλικοί προστάτες. Τα περισσότερα πλάσματα έχουν έναν πολύ στενό δεσμό με την ψυχή τους, και η αφαίρεση της θα οδηγήσει σε ακαριαίο θάνατο. Αλλά όχι οι θρυλικοί Στουχάκοι. Αυτά τα πλάσματα έχουν την ικανότητα να ελέγχουν την ψυχή τους ακόμα και αν αφαιρεθεί από το σώμα τους, μέσω αυτής καθοδηγούν τον άνεμο και άλλα φυσικά στοιχεία ενάντια σε δράκους, γίγαντες, απέθαντους και άλλες απειλές που μπορεί να βλάψουν τον τόπο τους.


Ζούνε ανάμεσα μας. Είναι δύσκολο κάποιος να αναγνωρίσει έναν Στουχάκο, καθώς χρησιμοποιούν τις δυνάμεις τους κυρίως το βράδυ, όταν όλοι βρίσκονται στα σπίτια τους και τα πλάσματα τις νύχτας παραμονεύουν στο σκοτάδι. Έτσι το μόνο κοινό που έχουν ανάμεσα τους είναι ότι φαίνονται συνεχώς κουρασμένη κατά την διάρκεια της μέρας και πως τα μάτια και τα μαλλιά τους έχουν το ίδιο χρώμα με το στοιχείο που ελέγχουν.
*Αν κάποιος επιθυμεί να παίξει ως Στουχάκος, μπορεί να το δει πως στον οδηγό παικτών.

Κελπι.

«Πρόσεχε εκεί κάτω στο νερό. Υπάρχει ένα τρομερό πλάσμα που τριγυρνάει στις λίμνες και τα ποτάμια. Ένα ύπουλο τέρας που δελεάζει τα ανυποψίαστα θύματά του και τα πνίγει χωρίς έλεος…»

Ικανότητες. Τα Κέλπι είναι υδάτινα πνεύματα που μοιάζουν με άλογα και έχουν την ικανότητα να αλλάζουν την μορφή τους. Λένε ότι έχουν τη δύναμη και την αντοχή 10 αλόγων και την ικανότητα να μακραίνουν την πλάτη τους, με αποτέλεσμα να παίρνουν περισσότερους αναβάτες. Η ικανότητα τον κέλπι να αλλάζουν την μορφή τους είναι απίστευτα ρεαλιστική και το μόνο που τα κρατά πίσω είναι η ανικανότητα τους να κατανοήσουν την ψυχολογία των θνητών πλασμάτων, ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι που υποδύονται μπορεί να μιλούν παράξενα ή να έχουν αλλόκοτες εκφράσεις στο προσώπου τους, κάνοντας τα πιο παρατηρητικά θύματα να καταλάβουν ότι κάτι δεν πάει καλά. Για αυτό τον λόγο προτιμούν να παίρνουν την μορφή ενός αλόγου για να δελεάσουν τα θύματα τους να τα καβαλήσουν. Αφού το θύμα ανέβει το κέλπι παράγει μία κολλώδη ουσία κάτω από τον αναβάτη κολλώντας τον στην πλάτη του και εμποδίζοντας τον από το να ξεφύγει, καθώς πηδά μέσα στο νερό. Όταν το θύμα έχει χάσει τις αισθήσεις του το κέλπι αρχίζει να το καταβροχθίζει, αφήνοντας πίσω μόνο το συκώτι και την καρδιά του.

Πραγματική Μορφή. Άμα ένα κέλπι στριμωχτεί στην γωνία και δεν μπορεί να ξεφύγει θα αναγκαστεί να παλέψει, αποκαλύπτοντας την πραγματική τους μορφή. Ένα φρικιαστικό υβρίδιο ανάμεσα σε άνθρωπο και άλογο καλυμμένο μέσα με φύκια και βρυα. Παρά την προδιάθεση του να ξεφύγει το τέρας δεν είναι αδύναμο, σε αυτή την μορφή το κέλπι πέρα από τις σωματικές του επιθέσεις μπορεί να ελέγχει τα ύδατα γύρω του, καθιστώντας το εξαιρετικά επικίνδυνο αντίπαλος, ειδικά άμα βρίσκεται στην βροχή ή μέσα στο νερό.

Γιγαντες.

Αφέντης του πολέμου Ράγκναρ.
https://www.worldanvil.com/w/sonder-nikostheo/a/CE93CEB9CEB3CEB1CEBDCF84CEB5CF82-species

Αρχαιοι Γκαρουμ.

Το αρχαίο Γκαρούμ είναι ένα τέρας το οποίο δόθηκε στον Ούλρικ τον κατακτητή από τον Μόραγκον, τόσο σαν ανταμοιβή για την απόφαση του μετά την "σφαγή των γιγάντων" όσο και σαν απειλή για να παραμείνει πιστός και άξιος. Από τότε έχουν υπάρξει και άλλα Γκαρούμ, άλλα πέθαναν στην μάχη, άλλα γύρισαν πίσω στον αφέντη τους όταν το καθήκον τους τελείωσε, αλλά πάντα υπάρχει ένα σε κάθε Βίσνιρ κοινότητα, για να κρίνει αυτούς που είναι άξιους να κυβερνήσουν και να τραφεί με τους υπόλοιπους.

Πετροκερος.

Το βουνό κουνήθηκε. Οι πετρόκεροι είναι τεράστια βουνά μυών και βιαιότητας, το καθένα είναι αρκετές φορές μεγαλύτερο από έναν ρινόκερου και, αν μπορεί να το πιστέψει κανείς, πολλές φορές πιο ξεροκέφαλο. Ευτυχώς για αυτά όμως η νοημοσύνη δεν έχει και μεγάλη αξία σε αυτά τα θηρία , ωστόσο, κάθε πετρόκερος είναι κυριολεκτικά ένα ζωντανό απολίθωμα, ο σκελετός του σκληραίνει από την ίδια πέτρα με αυτή των βουνών που έχει κάνει σπίτι του. Οι πετρόκεροι είναι απίστευτα προστατευτικοί με την περιοχή τους και θα επιτεθούν με την πρώτη ευκαιρία σε οτιδήποτε τολμήσει να πατήσει πόδι μέσα στις πρόχειρες σπηλιές που έχουν ανοίξει με το κεφάλι τους. Μέσα στις σπηλιές αυτές οι πετρόκεροι σκάβουν για την αγαπημένη τους τροφή, πολίτικους λίθους και μέταλλά, αν και δεν θα πουν όχι σε μανιτάρια ή το κακόμοιρο τρολλ που έτυχε να κοιμάται κάτω από το ίδιο βουνό με τον πεινασμένο πετρόκερο. Στην συνεχή τους προσπάθεια να κουτουλίσουν τα πάντα οι πετρόκεροι συχνά σχίζουν το δέρμα, τένοντες και κρέας από το πρόσωπο τους, αφήνοντας το γυμνό κρανίο τους ακάλυπτο και εμφανίσιμο σε όλους.
Ζωντανή πέτρα. Κατά την διάρκεια της ζωής τους το σώμα των πετρόκερων μετατρέπεται σε πέτρα, λόγο της ασυνήθιστης διατροφής τους, καταντώντας αγάλματα στο τέλος της ζωής τους. Αυτά τα αγάλματα είναι απίστευτα πολύτιμα, καθώς όσο μεγαλώνει ένας πετρόκερος ότι δεν μπορεί να χωνέψει αρχίζει να εμφανίζονται στο δέρμα του σαν φακίδες, και το μόνο πράγμα που δεν μπορεί να χωνέψει είναι τα διαμάντια. Η απόκτηση αυτών των θησαυρών δεν είναι εύκολη όμως, μόνο ένας ανόητος θα πλησίαζε ένα ζωντανό πετρόκερο, και αυτά που είναι ετοιμοθάνατα κρύβονται μέσα σε βαθιές σπηλιές ή απομονωμένες χαράδρες οπού σκεπάζονται από το χιόνι.

Βεχιμοθ.

Θηρία του Αιώνιου Χειμώνα. Τα βεχίμοθ είναι πλάσματα μίας ξεχασμένη εποχής, αρχαία θηρία ενός κόσμου σκοτεινού και παγωμένου κόσμου. Με το λιώσιμο των πάγων οι πρόγονοι των πελώριων μαμούθ μετανάστευσαν στις πιο παγωμένες περιοχές του πλανήτη για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Ευλογημένα από τον θεό της φύσης, τα βεχίμοθ αποτελούν την προσωποποίηση του χειμώνα και μπορούν να βρεθούν μόνα τους ή χαρίζονται ως σύντροφοι στους πιο δυνατούς και πιστούς ακόλουθους του αρχαίου θεού.
Καλοκαιρινή Νάρκη. Τα βεχίμοθ αντιπαθούν την θερμότητα. Κάθε καλοκαίρι ταξιδεύουν όσο πιο πολικά μπορούν και σκεπάζουν τα σώματα τους με πάγο και πέφτουν σε έναν λήθαργο που θα διαρκέσει για τουλάχιστον τέσσερις μήνες, μέχρι την αρχή του φθινοπώρου. Στους μήνες που οδηγούν προς το καλοκαίρι το βεχίμοθ θα βρίσκεται σε μία μανιακή κατάσταση, στην οποία καταβροχθίζει όση περισσότερη τροφή μπορεί, προκειμένου να δημιουργήσει αποθέματα για την καλοκαιρινή νάρκη.

"Μια σκιά έπεσε σαν πέπλο επάνω από την κοιλάδα, πριν όλα καταρρεύσουν γύρο μου. Έσκαψα τον εαυτό μου από τα ερείπια, βρίσκοντας μια ουλή στη γη γύρω μου. Καυτή στάχτη πετά στον αέρα εκεί που η οικογένεια μου βρισκόταν. Έριξα το βλέμμα μου στον ουρανό και στο βάθος είδα μία μορφή να κινήτε..."