Rytuał Przeniesienia Duszy

Rytuał dzięki któremu możliwe byłoby przeniesienie duszy Ojca Weszo z niedźwiedzia do ludzkiego ciała.

Nowe ciało

Aby przenieść duszę, potrzebne jest przygotowane naczynie, w którym można ją umieścić: nowe, kompatybilne ciało. Najlepsze są ciała ludzi świeżo zmarłych.
Ruzanna załatwi świeżego trupa ze Szpitala Praskiego. Wybierze ciało w możliwie dobrym stanie i jak najbardziej przypominające jej ojca.
Pewnym problemem tego rozwiązania jest fakt, że ojciec Weszo będzie chodził po świecie w ciele osoby, która właśnie zmarła. Ktoś może go rozpoznać.

Wycięcie i wszycie duszy

Do wykonania rytuału potrzebne jest magiczne narzędzie, które wyciągnie (wytnie) duszę z aktualnego naczynia i umieści ją w nowym naczyniu (wszyje).
Jako takie narzędzie zostanie użyty Jad MaHaRaLa.

Duszołap

Dusza zwykle jest mocno przywarta do ciała. Żeby móc ją wyciąć, trzeba ją odnaleźć i dokładnie obrysować magicznym narzędziem.
Jeśli czarownik wykonujący rytuał jest bardzo doświadczony, jest w stanie zrobić to bez dodatkowych pomocy. Jednak metoda "na lepsze oko" jest dość ryzykowna i wymaga wyjątkowej biegłości. Dlatego zwykle stosuje się dodatkowo przyrząd zwany duszołapem. Najpierw ktoś, kto ma silną więź z przenoszoną duszą, musi się przytulić blisko do ciała, w którym obecnie ona przebywa. W ten sposób dusza aktywizuje się. Wtedy należy ciało objechać wokół duszołapem, a ten wskaże wyraźnie granice duszy i umożliwi dokładne odseparowanie jej od ciała.

Przewodnik

Aby przeprowadzić duszę z jednego ciała do drugiego potrzebny jest też Przewodnik. Musi to być istota, która nie tylko nie posiada, ale też nie posiadała jeszcze nigdy duszy. Jedynie ciało, które nigdy nie nosiło duszy, nie stawia żadnego oporu w planie astralnym, więc tylko taka istota może wejść ciałem w plan astralny i pomóc przeprowadzić bezpiecznie duszę z punktu A do punktu B.

Lep na muchy

Podczas jej przeprowadzania, okruchy przenoszonej duszy mogą przyczepić się do Przewodnika. Co gorsza, takie fragmenty duszy wracają potem do planu fizycznego zespolone już na zawsze z Przewodnikiem.
Dlatego Przewodnika przed rytuałem owija lepem na muchy w taśmie. Fragmenty przenoszonej duszy przyklejają się wtedy do lepu. Po zakończeniu rytuału lepem owija się z kolei ciało, do którego dusza została przeniesiona, i w ciągu kilku dni oderwane okruchy asymilują się z powrotem do reszty duszy.

Okadzenie papierzakami

Podczas przenoszenie dusza może wyrwać się Przewodnikowi i trafić do niewłaściwego naczynia. Na przykład jeśli ktoś rudy przechodzi niedaleko, dusza może usiłować wejść w jego ciało. Konsekwencje zwykle okazują się katastrofalne dla wszystkich zaangażowanych stron.
Aby uniknąć tej sytuacji, okolicę okadza się podpalonymi papierzakami nasączonymi olejem z awokado. Smród powoduje, że dusza nie wywędruje poza tak przygotowany krąg.