Visiria

Nie wiemy skąd ani jak przybyli lub zostali stworzeni ŝuhundowie. Były to jednak pradawne istoty dysponujące niezwykle silnym połączeniem z magią, które pozwalało im nawet na tworzenie nowych istot. Stworzyli oni kontynenty, a następnie zaczęli formować inne stworzenia. Twory ŝuhundów stawały się coraz lepsze, aż jeden z nich-Tasal stworzył humanoidalne postaci, które posiadały wyższą inteligencje niż poprzednie i wykazywały wrażliwość na magię. Tasal nazwał je ludźmi. Reszta ŝuhundów zazdrościła mu ich, lecz tamten nie chciał zdradzić jak powstali.   Część z nich(było ich w owym czasie między kilkadziesiąt, a kilkuset) postanowiła wykraść jednego człowieka, by dowiedzieć się jak ich stworzyć. Plan powiódł się, jednak Tasal dowiedział się o tym. Uznał to za jawną agresję i po zebraniu sojuszników wszczął wojnę ze złodziejami. Grabieżcy odkryli jak stworzyć ludzi i używając ich jako wojska ruszyli do walki.   W wojnie zginęło wielu ŝuhundów i jeszcze więcej ludzi, a ostatecznie zwyciężyli porywacze, zabijając Tasala. W czasie wojny pokazał on swym sprzymierzeńcom jak tworzyć ludzi, by wyrównać szanse, więc każdy z pozostałych przy życiu ŝuhundów wiedział jak to zrobić. Po zawiązaniu pokoju najsilniejsi z nich stworzyli swe państwa, którym podlegali słabsi.   Niektórzy z nich chcieli mieć jednak większą władze i zaczęli szukać dróg do wzmocnienia się(tworzenie kontynentów, tworów oraz wojna były męczące i ograniczyły ich moc.[Tu powinien trafić opis magii, ale jeszcze nie ogarnąłem tej kwestii, wiec będzie to w osobnym poście] Odkryli, że pokrywając swoje ciało runami są w stanie znacząco podnieść swą moc. Pragnienie jej było tak wielkie, że coraz większą część ich ciał pokrywały runy.   Wybuchła kolejna wojna pomiędzy nimi(oczywiście z użyciem ludzi i innych tworów). Tym razem głównym celem było zdobycie terytorium. Po raz kolejny przelano wiele krwi boskiej i jeszcze więcej krwi tworów. Miejsce miało wiele brutalnych bitew oraz wydarzeń, które zmieniły świat na zawsze(o tym kiedy indziej). Po długoletnim konflikcie podpisano pokój, który na nowo zdefiniował granice państw.   Pewien czas po tym okazało się, że runy tak uwielbiane przez ŝuhundów wyniszczały ich. Skutkiem tego była bezpłodność i powolne(lecz nieuchronne) słabnięcie nazywane „wysychaniem”.   Nietraktowane przez swych panów najlepiej twory wykorzystały słabość swych stwórców i zbuntowały się. Choć w niektórych miejscach stłamszono powstania, w wielu powiodły się. Ŝuhundów w tych miejscach zabito i wybrano nowych władców.   Kraje podzieliły się na dwa rodzaje-niezależne i te których panami byli dalej przedwieczni. Zdecydowanie więcej jest jednak tych pierwszych, a same pradawne istoty nie sieją już takiego postrachu. Czczone przez mieszkańców są raczej obiektami kultu, niż władcami. Ich państwami rządzą wybrani przez nich namiestnicy.